Dziewczyna z gór. Śniegi recenzja

Dziewczyna z gór 2 ( Śniegi ) to kontynuacja losów Nadii, dziewczynki, która w wieku dwunastu lat została porwana z rodzinnego domu przez nieznanego jej wówczas młodego mężczyznę. Kim jest porywacz i co nim kierowało?

W części drugiej Nadia jest już dwudziestokilkuletnią kobietą. Nie wróciła do dawnego życia, nadal przebywa z Jakubem ( porywaczem ) Wydoroślała, podobnie jak sam Jakub. Mężczyzna porzucił dawny, koczowniczy tryb życia i zdecydował się na stabilizację. Kupił dom, dziewczyna poszła do szkoły, nawiązała przyjaźnie. Oboje rozpoczęli nowe życie. Tęsknota Nadii za matką nie mijała, ale malała z dnia na dzień.
Kiedy doszło do rozłąki Nadii z Jakubem, dziewczyna mocno to przeżyła. Podjęła wówczas decyzję, o której wcześniej, jako dwunastolatka, myślała niemal codziennie. Zdecydowała się na ujawnienie swojej tożsamości ( Nadia była poszukiwana przez policję od wielu lat, żyjąc z Jakubem przyjęła zupełnie inną tożsamość, zmieniła nie tylko imię i nazwisko, ale także swój wygląd zewnętrzny ) i powrót do rodzinnego domu. Ludzie twierdzili, że Nadia była ofiarą porwania, bo młody mężczyzna odebrał ją matce i wywiózł daleko w nieznane. To cud, że Nadia odnalazła się cała i zdrowa, i mogła powrócić do swoich rodziców. Jednak czy Nadia również tego pragnęła? Czy czuła się ofiarą? Co wydarzyło się między nią a porywaczem?

Niesamowita opowieść o ludzkich więzach, miłości i przywiązaniu. Pomimo trudnej przeszłości mężczyzny, ten poznaje uczucie miłości i uczy się tworzyć dobre, pozytywne relacje z ludźmi. Staje się człowiekiem odpowiedzialnym i zapobiegliwym, próbując stworzyć Nadii namiastkę domu, którego sam nigdy nie miał. Również Nadia, pomimo pierwszych traumatycznych przeżyć, zaczyna traktować Jakuba jako kogoś wyjątkowego, troszczy się o niego i opiekuje. Gdy pojawia się podejrzenie, że Jakub zginął podczas śnieżnej zamieci w górach, Nadia porzuca wszystko, co miało dla niej jakąkolwiek wartość i wyrusza w niebezpieczną podróż, by poznać prawdę.

Bardzo podobała mi się ta część. O wiele bardziej niż pierwsza. Przeczytana niemal jednym tchem. Teraz pora na część trzecią...