Środek lata recenzja

Odkąd przeczytałam sagę obyczajową Małgorzaty Wardy o Dziewczynie z gór, jestem oczarowana. Zarówno historiami, tworzonymi przez autorkę, jak i jej stylem pisania. Tym razem zdecydowałam się więc na inną pozycję tejże pisarki. Wybór padł na Środek lata. Oczywiście tytuł nie był przypadkowy. Sięgnęłam właśnie po tę książkę, bo dziś za oknem coraz bardziej ponuro i mgliście. Wszak jesień zbliża się do nas małymi krokami, a ja tak bardzo chciałam zatrzymać jeszcze trochę lata.

Środek lata nie jest typową powieścią obyczajową, gdyż zawiera ( ku mojej uciesze! ) elementy kryminału. Oczywiście kiedy decydowałam się na tę lekturę, nie miałam o niczym pojęcia. Tym bardziej jednak wtopiłam się w jej fabułę, czytając z jeszcze większymi wypiekami na twarzy.

Styl pisarki bardzo mi odpowiada. Leniwa, aczkolwiek ciekawie i intrygująco poprowadzona akcja, która odsłania kolejne losy rodziny Feyów: małżeństwa Laury i Jakuba oraz ich trójki dzieci: Mateusza, Sylwii i Lucyny. Początkowo rodzina Feyów mieszka w biednej i nieco niebezpiecznej dzielnicy Gdyni, rodzice ledwo wiążą koniec z końcem, jednak kochają się i wspierają siebie i swoje dzieci. Rodzeństwo także wspiera się wzajemnie, choć nie szczędzi sobie przykrych słów, w chwilach jednak najtrudniejszych, dba o siebie jak nikt inny.

Choć są i tacy, którzy twierdzą, że Sylwia zbyt długo i natarczywie wpatruje się w Mateusza, zbyt często wtula się w jego ramiona. On zaś jej na to pozwala i co ciekawe troszczy się bardziej niż o własną dziewczynę. I co z tego, twierdzą inni. Ona jest przecież bardzo chora, a brat kocha siostrę i dba o nią najlepiej jak potrafi. Czy aby na pewno? Jaką miłością naprawdę darzy się rodzeństwo?
A czy mała Lou nie jest co najmniej dziwna, pytają inni. To prawda, Lou widzi i słyszy więcej niż powinna, ale może to po prostu jej bujna wyobraźnia? W końcu jest jeszcze mała i czuje się niewidzialna dla rodzeństwa, może próbuje stworzyć swój własny świat?

Autorka idealnie buduje narrację, kiedy trzeba zwolnić, zwalnia, by za chwilę przyspieszyć z akcją. Napięcie jest budowane powolutku. Wszystko ma tu swoje miejsce i pasuje idealnie. Co się dzieje z rodziną kiedy znika Sylwia? Dlaczego w ogóle tak radosna, pełna życia, a w dodatku ciężko chora dziewczyna, odchodzi? I dokąd? Tutaj właśnie pojawia się ten wątek kryminalny, dzięki któremu książka zyskuje nowe oblicze. Trwają poszukiwania córki państwa Feyów. Autorka fantastycznie pokazuje cały szereg emocji, które towarzyszą rodzinie i bliskim Sylwii, kiedy dziewczyna znika z ich życia. Krok po kroku odkrywane są kolejne tajemnice z życia rodziny Feyów.

Jeśli chodzi o zakończenie. Rewelacja! Nie spodziewałam się. Był moment, który totalnie mnie zaskoczył i wbił w fotel :) Z czystym sumieniem polecam tę książkę.