Ile książek zostało napisanych o Auschwitz? Wiele. Nie zmienia to jednak faktu, że każda z nich jest ważna, gdyż najważniejsze jest nie zapomnieć o tym, co ludzie potrafią zgotować drugiemu człowiekowi.
Eva Schloss do 1986 roku nie wspominała o swoich przeżyciach. Jej dzieci wiedziały, że przeżyła obóz koncentracyjny, jednakże nigdy nie opowiadała im, co się tak naprawdę tam wydarzyło. Do dnia 12.02.1986 roku, kiedy to została zaproszona na jedną z wystaw o życiu Anne Frank, której "Dziennik Anny Frank" odniósł ogromny sukces na całym świecie i w roku 2009 został wpisany na listę najbardziej wartościowych dokumentów świata (to dla zainteresowanych). Eva została poproszona przez Kena Livingstona, aby powiedziała parę słów, gdyż przyjaźniła się w Amsterdamie z Anne, podczas ich pobytu tam.
Od tego momentu, Eva Schloss przeszła ogromną metamorfozę i zaczęła głośno mówić o najgorszych przeżyciach z życia jej rodziny. Uświadomiła sobie, iż jej osobiste piekło, może dać obraz świata ogarniętego wojną i każdych jej konsekwencji. Początkowo chorobliwie nieśmiała, coraz odważniej wypowiadała się na temat holokaustu, uprzedzeń, prześladowań. Dawała prelekcje od szkół, po więzienia, okrążając cały świat. Autorka książki miała nawet okazję mieszkać u Demi Moor, kiedy ta, jedna z najbardziej znanych aktorek świata postanowiła wydać sztukę, na podstawie jej książki.
A kim była Eva Schloss-Geiringer? Urodziła się w Wiedniu, 11 maja 1929 roku, gdzie wraz ze swoim bratem Heinzem i rodzicami, wiodła niezmiernie szczęśliwe dzieciństwo. Była oczkiem swojego tatusia i wraz z nim przemierzała górskie szlaki i jeździła na nartach. Jako dziecko, określana mianem chłopczycy, gdyż niestraszne jej były najbardziej karkołomne wyczyny, a siedzenie z książką, było najnudniejszą rzeczą na świecie. Przeciwieństwo swojego statecznego brata, który wraz z mamcią, delektował się sztuką i muzyką klasyczną.
15 marca 1938 roku Hitler pojawił się na balkonie Nowego Zamku Hofburg. "Ten kraj należy do Niemiec, powiedział". "Obwieszczam całej historii, że moja ojczyzna od dziś należy do Niemieckiej Rzeszy". Wtedy nikt nie zdawał sobie sprawy, że ten dzień zmieni bieg historii i od tego momentu ludność żydowska będzie prześladowana i ograbiana z całego majątku. Ten dzień spowodował również odwrócenie się mieszkańców Austrii od dotychczasowych kolegów, przyjaciół i znajomych. Zdanie, które Eva i jej rodzina najczęściej słyszała to "Już nie musimy znosić takich ludzi jak ty". Chciałoby się zapytać jakich? Co takiego zmieniło się w nich, że w jednym momencie stali się ludźmi gorszego sortu, nieczyści i niegodni.
W 1933 roku przeprowadzili się do Amsterdamu, wcześniej błąkając się po różnych domach i uciekając przed prześladowcami. To tam właśnie poznała Anne Frank, która stała się jej serdeczną przyjaciółką, a jej ojciec Otto, będzie miał w przyszłości ogromne znaczenie dla niej i jej matki.
Gdyby mamcia, jak zawsze Eva ją nazywała, nie zaufała pewnym osobom, pewnie do końca wojny udałoby im się uniknąć koszmarnego losu. Niestety wielu obywateli było skuszonych propozycjami ogromnych kwot za donoszenie o ukrywających się żydach i chętnie to wykorzystywali. Cała rodzina Geiringerów trafiła do Auschwitz 11 maja 1944 roku. W ten dzień Eva obchodziła 15 urodziny. Dzień, który zaczął się widokiem tortu na stole, a skończył się widokiem wagonów, które zmierzały do najgorszego obozu koncentracyjnego, jakiego ludzkość miała doświadczyć.
Myślę, że przeżycia obozowe sobie daruję. Skupmy się na tym, co się działo z Evą po opuszczeniu obozu, który szczęśliwie udało im się z mamcią przeżyć. Otóż koszmar tych ludzi się już nigdy nie skończył. Do końca swoich dni mają lęki, boją się głodu i chłodu, a za ich plecami nikt nie mógł znienacka stanąć. Sny przerywane odgłosami, tylko w ich głowach, a jednak dających wrażenie, jakby to, co działo się za podpiętymi do prądu ogrodzeniami, trwało do dziś. Nigdy niekończący się koszmar, który można było przekuć tylko w jedno. Informowanie całego świata i przestrzeganie przed kolejnymi działaniami wojennymi, które mogą sprowadzić kolejne prześladowania ludzkich istnień.
Książka, która powinna zostać wpisana na listę lektur szkolnych, jako lektura obowiązkowa, aby każda młoda osoba mogła przeczytać, jak skutki prześladowań, wpływają na ludzi i jak bardzo ciężko podnieść się po nich i stać się człowiekiem świadomym swojej wartości.