Błyskawica. Historia Wandy Traczyk-Stawskiej - żołnierza powstania warszawskiego recenzja

Sięgając po książkę Błyskawica. Historia Wandy Traczyk-Stawskiej - żołnierza powstania warszawskiego wiedziałam, że będzie to pozycja nie tyle, co warta uwagi, ale przede wszystkim jedna z ważniejszych książek przeczytanych w tym roku. Ciepło pani Wandy i rzetelność pana Michała gwarantują niebywały sukces. Ale zacznijmy od początku...

Błyskawica to efekt współpracy dziennikarza i historyka z żołnierzem Powstania Warszawskiego. To wielogodzinny zapis rozmów, które w głównej mierze oscylują wokół dzieciństwa kobiety, wojennych losów i dalszych losów "Pączka". Czytając lekturę, czułam się jak mała dziewczynka, która słucha swojej babci. Pani Wanda z czułością, ale i z ogromnym ciepłem opowiedziała swoją historię. Opowieść trudną, dotykającą bolesnych i tragicznych wspomnień. Nie siląc się przy tym, na gloryfikacje jakiejkolwiek osoby. Mówiła tak jak potrafi prosto z serca przedstawiła, to czego doświadczyła podczas Powstania Warszawskiego: śmierci, głodu i troski o drugą osobę. Dotykając i poruszając przy tym serce czytelnika.

Pani Wanda nie złożyła broni, nadal walczy o szacunek i sprawiedliwość. Swoją ukochaną Błyskawicę zamieniła na słowa i czyny. Jej niebywała troska o drugą osobę i chęć niesienia pomocy, to ogromna lekcja patriotyzmu dla nas wszystkich. Nie tylko dla młodego pokolenia, które dopiero stawia pierwsze kroki w dorosłości, ale dla wszystkich, którzy nie widzą, bądź nie chcą zauważyć drugiej osoby. Pani Wanda Traczyk- Stawska to przykład osoby, która do końca walczy o innych, nawet gdy inni już dawno zwątpili w powodzenie akcji.

Błyskawica. Historia Wandy Traczyk-Stawskiej - żołnierza powstania warszawskiego to książka, która na długo pozostanie w mojej głowie. Kolejne zdania, rozdziały czy opisywane sytuacje jeszcze długo będą rezonować w mojej głowie. Niektóre słowa zatrzymam w sercu, nad niektórymi muszę się pochylić, a o niektórych mówić głośno. Jednak na ten moment mogę powiedzieć jedno: dziękuje. Dziękuje za jedną z ważniejszych lekcji w moim życiu. Lekcji, która niedana mi była w szkole. Zapamiętam ją na zawsze, bo takich pozycji się nie zapomina.