Dylemat recenzja

Livia nie miała hucznego wesela, o jakim marzyła, dlatego obiecała sobie urządzić swoje 40-ste urodziny najlepiej jak potrafi. Przygotowywała się do tego wydarzenia latami. Wreszcie się doczekała, niestety podczas uroczystości miało nie być z nią jej córki Marnie, która studiuje za granicą i egzaminy uniemożliwiły jej wyjazd. Livia uważa, że Marnie będzie się cały weekend uczyć i z tego też powodu będzie poza zasięgiem. Mąż Livii- Adam, zaczyna się dziwnie się zachowywać. Nie daje żonie prezentu, w dzień urodzin wyjeżdża do dopiero kupić. Nie potrafi się skupić, zakupy mu nie wychodzą. Przeżywa wewnętrzny dylemat, którym nie może się z nikim podzielić, przynajmniej na razie.
Wreszcie nadchodzi czas wielkiej imprezy urodzinowej- wszystko wygląda tak, jak powinno, są goście, jest muzyka, Livia jest szczęśliwa. Jedynie Adam nie potrafi się bawić i cieszyć szczęściem żony, choć stara się udawać jak tylko może. Postanawia wyjawić swój problem dopiero po urodzinach żony.

„Dylemat” rozerwał mi serce, a na końcu je skleił dając nadzieję na to, że można żyć i odnaleźć równowagę nawet po największej tragedii.

Zastanawiałam się, dlaczego „Dylemat” ma tak słabe recenzje, przecież B. A. Paris potrafi czytelnikiem wstrząsnąć. Sięgnęłam po tę pozycję głównie po to, żeby się dowiedzieć, co poszło nie tak, z ciekawości, ale już trochę z negatywnym nastawieniem. I już wiem- został źle sklasyfikowany. Jest to bardziej powieść obyczajowa, może nawet dramat, ale niekoniecznie thriller.
Ludzie spodziewają się napięcia i rozwiązywania kryminalnych zagadek, do jakich są przyzwyczajeni po poprzednich książkach autorki. To napięcie jest, ale był to inny jego rodzaj.

Problemem poruszanym w książce nie było rozwikłanie wydarzeń, bo już na początku książki było wiadomo jak się skończy, było to jasno powiedziane, tutaj należało się skupić na bohaterach- ich zachowaniach, psychice, troskach, dylematach.
Po przeczytaniu musiałam chwilę odczekać zanim sięgnęłam po coś innego. Musiałam przemyśleć i ochłonąć.