Dwadzieścia lat ciszy recenzja

dwadzieścia lat ciszy

Autor: @monika.sadowska ·1 minuta
2021-04-07
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
Ile bólu i cierpienia jest w stanie znieść człowiek po zaginięciu bliskiej osoby?
Szczególnie boli, gdy dotyczy to dziecka. Dla rodzica to trauma. Pozostaje nadzieja, że kiedyś cierpienie minie, obwinianie się nic nie zmieni.
Dwie dekady temu, mając zaledwie dziesięć lat, zaginęła Anastazja, córka Bogny. Kobieta pomimo upływu lat, wierzy, że Anastazja żyje. Obwinia policję o opieszałość i siebie, że dwadzieścia lat temu pozwoliła jej wyjść z domu samej. Gdyby tylko mogła cofnąć czas. Pewnego dnia na ulicach miasta pojawia się czarna furgonetka i giną kolejne dzieci. Zaginięcia sprzed lat i te obecne łączy właśnie to auto. Do Bogny powracają demony przeszłości i postanawia na własną rękę szukać sprawcy. W trakcie swojego śledztwa poznaje Huberta, byłego żołnierza. Walczącego co dzień z piętnem tego co przeżył i Nikodema, chłopca poszukującego zaginionego przyjaciela, który widzi więcej niż zwykły śmiertelnik. Łączą siły i próbują przeciwstawić się złu. Czy uda im się dorwać sprawcę?

Podchodziłam do tej książki z pewną dozą nieśmiałości, bo natrafiałam na same niepochlebne opinie. Jakie było moje zdziwienie, gdy dotarłam do końca. Wiecie co, mnie ta historia kupiła. Książka wciąga i intryguje. Szukamy porywacza wraz z bohaterami. Kim on jest? Czy to zbiegły ze szpitala psychiatrycznego, Blacha?
Jest tylko czarna furgonetka, która po każdym starciu odradza się niczym feniks z popiołów. I nic tu nie jest oczywiste.
Poznamy zranione, zagubione osobowości. Tutaj każdy ma swoje problemy. Walczą o przetrwanie, o lepsze jutro.
Złe decyzje, złe wybory prowadzą do nieszczęść. A czasu nie da się cofnąć. Pozostaje pustka i trzeba po prostu nauczyć się z nią żyć.
Motyw czarnej furgonetki to symbol walki ze słabościami. Zniszczenie jej jednoznaczne jest z odzyskaniem wolności, spokoju, i z odwagą. Oczyszczenie siebie, by spojrzeć na życie z nowej perspektywy.
Szczerze mogę powiedzieć, polecam.

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Moja ocena:

Data przeczytania: 2021-03-14
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Dwadzieścia lat ciszy
Dwadzieścia lat ciszy
Przemysław Wilczyński
4.8/10

Bogna od dwudziestu lat poszukuje córki, którą ostatni raz widziano wsiadającą do czarnej furgonetki. W ten sam sposób znika Igor. Jego przyjaciel Niko rusza tropem tajemniczego sprawcy. Pomagają m...

Komentarze
Dwadzieścia lat ciszy
Dwadzieścia lat ciszy
Przemysław Wilczyński
4.8/10
Bogna od dwudziestu lat poszukuje córki, którą ostatni raz widziano wsiadającą do czarnej furgonetki. W ten sam sposób znika Igor. Jego przyjaciel Niko rusza tropem tajemniczego sprawcy. Pomagają m...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Po książkę Przemysława Wilczyńskiego sięgnęłam można by powiedzieć przez przypadek. W pierwszej chwili zaintrygowała mnie sama okładka, która obiecuje czytelnikowi mroczną i pełną tajemnic historię. ...

@magdag1008 @magdag1008

Dobra passa na czytanie trwa, stosik się zmniejsza, więc i recenzje wpadają regularnie 😎 Dziś książka, której na IG było dużo, a jej recenzję nie były przychylne...staram się nie czytać opinii innyc...

@izuu_i_ksiazki @izuu_i_ksiazki

Pozostałe recenzje @monika.sadowska

Dusze niczyje
Dusze niczyje

Pomimo ciągłych przeciwności, życie ludzkie nigdy nie traci sensu. Przeżywając utratę cennej wolności doświadczamy niezmierzonego bólu. Świat staje się pusty, odarty z p...

Recenzja książki Dusze niczyje
W głąb
W głąb

Rodzinny dom... skrywa sekrety i niedoskonałości. Ludzkie słabości, zachcianki, oczekiwania, żale, złość, tragedie. Ściany czasem są tylko jedynym świadkiem krzyku rozpa...

Recenzja książki W głąb

Nowe recenzje

Pomiędzy wiarą a przekleństwem
Wybór nie zawsze jest oczywisty...
@ewelina.czyta:

Dzień dobry serdeczne! Zauważyłam, że ostatnio na blogu pojawiło się sporo naprawdę dobrej fantastyki i przyznać muszę,...

Recenzja książki Pomiędzy wiarą a przekleństwem
Dziadek
Dziadek
@ewusiaw:

Wybitna... Mega smakowita czytelnicza uczta. Przyprawiona nostalgią, miłością i prozą życia. Niestety nie dane mi był...

Recenzja książki Dziadek
Gra o miłość
Gra o miłość
@CzarnaLenoczka:

Piorun sycylijski, który trafił Shy’a Gardeneradalej sieje spustoszenie w jego organizmie. Miłość od pierwszego wejrzen...

Recenzja książki Gra o miłość
© 2007 - 2024 nakanapie.pl