Duma i uprzedzenie recenzja

Literaturę klasyczną trzeba lubić, inaczej nie ma sensu sięganie po tę powieść romantyczną. Ale nawet największe klasyki literatury światowej są sobie bardzo nierówne.
"Duma i uprzedzenie" Jane Austen to opowieść o rodzinie Bennet, ich kłopotach i troskach, o siostrzanych więziach, prawdziwych dżentelmenach, oraz awansie społecznym.
Pani Bennet to wścibska kobieta, doskonała intrygantka, która nie przepuści żadnej okazji, by nie wtrącić się tam, gdzie absolutnie nie powinna się wtrącać. Kocha swoje córki i chce dla nich jak najlepiej, ale jej nietaktowne zachowanie często komplikuje wydarzenia w powieści. Pan Bennet przyzwyczajony do wybryków swojej żony od wielu lat, zazwyczaj je ignoruje, ale kiedy w sąsiedztwie pojawia się bogaty kawaler, nawet on zdaje sobie sprawę, że to doskonała okazja, aby wydać najstarszą ze swoich pięciu córek za mąż, a i dziewczęta są zainteresowane poznaniem nowego sąsiada i jego przyjaciół. Majątek państwa Bennetów jest zadłużony, dla Jane, Elżbiety, Mary, Kitty i Lidii jedynym ratunkiem jest korzystne małżeństwo.
Historia toczy się głównie wokół trzech sióstr : Jane, Elżbiety i Lidii oraz ich wybranków : Charlesa Bingley'a i jego przyjaciela Fitzwilliama Darcy'ego oraz George'a Wickhama.
Powieść jest napisana w klimacie XIX w., gdzie małżeństwa są często aranżowane. Czyta się ją bardzo przyjemnie i szybko, akcja toczy się w sposób równomierny, nie brakuje intryg i kłopotów zarówno rodzinnych jak i uczuciowych.
Moją ulubioną bohaterką była zdecydowanie Elżbieta, która do miłosnych spraw podchodziła w sposób zdroworozsądkowy. Dla niej liczyły się prawdziwe wartości, uczucia, niełatwo też dawała zbić się z tropu, gdy coś jej nie odpowiadało - mówiła o tym otwarcie, nie pozbawiając siebie poczucia humoru.
Choć powieść ta ma niewątpliwie interesującą fabułę, niestety posiada kilka wad. Wątek między Elżbietą i Fitzwilliamem mógł być lepiej rozwinięty przez autorkę. Brakowało odpowiedniego pokierowania ich relacją, która naprawdę miała potencjał. Prawdopodobnie ucierpiała, dlatego że Austen za wszelką cenę chciała zachować tajemniczość Darcy'ego do tego stopnia, że z nią przesadziła. Za mało było momentów " sam na sam", tak bardzo potrzebnych tej dwójce bohaterów.
Uwielbiam jednak tę książkę, świetnie się przy niej bawiłam i prawdopodobnie nie raz do niej wrócę! Gorąco polecam!