Schronisko, które przetrwało recenzja

"Drogowskaz przykuł jej uwagę na dłużej. Uświadomiła sobie, jak wiele miejsc w okolicy Odrodzenia przestało istnieć. A teraz ten znak przypominał o dawnym karkonoskim świecie, który bezpowrotnie zniknął w przepaści historii. Drogowskaz przywodził jej też na myśl zapomniany grób, z którego na wskutek lat zaniedbań nikt już nie rozczyta nazwiska pochowanego tam człowieka. Tak było przecież i tutaj - z historii kilkusetletnich wielkich schronisk, ich budowniczych, gospodarzy i gości, z marzeń, pracy i przygód, zostały tylko pojedyncze, bezosobowe słowa : "nieistniejące" , "spalona" , "ruiny".

"Schronisko które przetrwało"
Sławek Gortych

Książka zaczęła powstawać w 2020 roku w czasach pandemii. To wtedy autor zaczął tworzyć postać Justyny Skały. Miała być jego odzwierciedleniem i razem mieli przetrwać na swój sposób trudne chwile. Każdy z nas odczuł bardzo mocno zakazy wyjazdów, wycieczek, spacerów, pozamykane kina, teatry. Pisanie tej powieści stało się więc ukojeniem w tych smutnych, ciężkich czasach, przeniesieniem się chociaż w ten sposób do utęsknionych gór.
Teraz to my, czytelnicy, możemy przenosić się na karkonoskie szlaki z towarzyszącą im nieśmiertelną legendą o Duchu Gór.

"- Te lęki cię gonią, ale ich siła jest duża tylko wtedy, gdy uciekasz - kontynuował. - Staw im czoła. Zobaczysz, jak zaczną maleć i znikać."

Tom drugi Karkonoskiej serii kryminalnej "Schronisko które przetrwało" to udana kontynuacja pierwszej części, z tym, że ta jest bardziej sensacyjno kryminalna 😁. Mamy więcej wartkiej akcji, mamy włamanie, pościgi, strzelaninę, tajemnice, szantaże, oj dzieje się tutaj moi drodzy 🫣. Prawdziwe wydarzenia mieszają się z fikcyjnymi i znowu bardzo duży plus za wyjaśnienia w posłowiu 🤩.
Współczesnym bohaterom przypadło rozwiązywanie zagadki z przeszłości, tym razem nawiązującej do trudnej historii Ziem Odzyskanych a miejscem akcji jest karkonoskie schronisko Odrodzenie.
Jest to budynek, który powstał przed II wojną światową, a podczas wojny był miejscem spotkań i szkoleń faszystowskiej młodzieży Hitlerjugend.Kiedyś uchodziło za najgorsze, dziś jest miejscem wyjątkowym.
Autor wspomina również okrucieństwa obozu Gross-Rosen, który istniał naprawdę i w książce Joanny Lamparskiej ma określenie "Imperium małych piekieł". Opisany w książce zamach na pociąg towarowy mrozi krew w żyłach. Napięcie budowane jest dodatkowo dialogami, opisami pogody oraz przyrody. Pojawiają się również bohaterowie z pierwszej części, czyli Max i Marta, z którymi Justyna kierowniczka schroniska Odrodzenie się przyjaźni, jednak to nie oni grają tutaj role pierwszoplanowe.
Książka genialna, świetnie się czyta, wręcz trudno się oderwać.
Jest to też bardzo wartościowa powieść, przypominająca o tym co zostało zapomniane. Polecam. Jestem zachwycona tą książką, wciągająca i trzymająca w napięciu od pierwszej do ostatniej strony.