Adwokaci recenzja

Nie da się ukryć, że adwokat jest zawodem szanowanym. Niektórzy nawet posuwają się o krok dalej, twierdząc, że kto ma adwokata w rodzinie, ten nie zginie. Doradzi, wesprze słowem, a w momencie kryzysu wybroni od zarzutów stawianych przez prokuratora. To taki dobry anioł na sali sądowej. Nawet w najgorszym człowieku widzi pozytywne cechy, często (choć nie zawsze) nie ocenia, nie stara się skazywać na wieczne potępienie. Adwokat- człowiek, potrzebny każdemu z nas.

Uwielbiam czytać książki poświęcone szeroko pojętemu prawu, od ławy sądowej, aż do odbycia kary. Z przyjemnością więc sięgnęłam po kolejną książkę autorki. Tym razem Dorota Kowalska przyjrzała się pracy adwokatów. Przeprowadziła kilka wywiadów z tymi, którzy bronią oskarżonych na sali sądowej. Byłam bardzo ciekawa, jak pracuje się z najgorszymi mordercami, czy pedofilami. Jak bardzo odcinają się od prowadzonych spraw i jak całościowo wygląda praca obrońców.

Na wstępie muszę zaznaczyć, że tytuł jest trochę mylący. Ich najważniejsze sprawy, to tak naprawdę krótkie wyimki z adwokackich notatek. Tak naprawdę, jeśli choć trochę śledzicie sprawę np. Tomka Komendy lub Iwony Cygan, to z pewnością znane są wam ustalenia, czy przebieg rozprawy sądowej. Rozmówcy dość mocno skupiają się na polityce. Reformie sądownictwa i szeroko pojętym sądom. Czytając, miałam poczucie, że sposób zadawania pytań i typ narracji jest bardzo podobny, wręcz identyczny do poprzednio czytanej przeze mnie książki "Policjanci". Niejednokrotnie czułam lekki zgrzyt w sposobie zadawania pytań przez autorkę. Z jednej strony trochę nie na miejscu, a z drugiej dość zbyt szkolne i oceniające.

Choć nieco rozjaśniła mi się praca adwokatów, to pozycja nie spełniła moich oczekiwań, które nie były zbyt wygórowane. To taka książka, którą można przeczytać, ale równie dobrze można po nią nigdy nie sięgnąć. Taki typowy średniak, który mało co wnosi. Szkoda, liczyłam na coś zupełnie innego. Jednak nie zawsze dostajemy, to co chcemy. Szczególnie jeśli chodzi o reportaże.