Drago recenzja

„Zemsta to dziwna rzecz. Można jej szukać całe życie, a gdy ta wreszcie się dokona i będzie po wszystkim, szybko przychodzi świadomość, że to nie rozwiązało żadnego problemu."

Drago to jeden z najlepszych i najbardziej lojalny z ludzi rodziny Caruso. Feralnego dnia, ochraniał Chloe, został postrzelony, nie udało mu się ochronić dziewczyny. Został poważnie ranny, przez dłuższy czas jego życie wisiało na włosku, był w śpiączce. Ogromne poczucie sprawienia zawodu, powoduje, że ten silny, bezwzględny człowiek poddał się, stał się cieniem samego siebie. Możliwość zemsty, którą proponuje mu Lucca daje mu nadzieję. Ma poślubić jedną z kobiet znienawidzonej rodziny Luciano. Jego wybór pada na Katerinę, ukrywaną przed światem córkę Lucyfera. Kiedy dziewczyna jest już pewna, co ją czeka, poddaje się. Wie, że od jej zgody zależy życie jej najbliższych. Jak potoczy się ta relacja? Czy Drago dokona zemsty i poczuje ulgę?

Autorka ma bardzo lekkie, przyjemne i plastyczne pióro. Z lekkością, wiarygodnie i szczerze potrafi oddać cały wachlarz emocji, jakie targają naszymi bohaterami. Rewelacyjne dialogi, cięte riposty, zawsze idealnie trafione. Wspaniale wykreowane postacie, charakterne, niejednoznaczne, silne osobowości. Zarówno do Kateriny, jak i Drago poczułam ogromną sympatię. Katerina przez swojego ojca Lucyfera przeszła przez piekło na ziemi. Jej obrońcami, którzy sami niewiele mogli, byli bracia, w szczególności Dominic - jestem bardzo ciekawa jego historii.

Relacja między naszymi bohaterami jest bardzo trudna, obydwoje nie wiedzą, czego się spodziewać. Każdy ma zupełnie inne oczekiwania. Stopniowo zaczynają się dogadywać, oboje są tym zaskoczeni. Z retrospekcji poznajemy historię rodzeństwa Luciano, wywołuje ona ciarki na plecach. Ich ojciec w pełni zasłużył sobie na swoje przezwisko. Lucca niezmiennie trzyma rękę na pulsie, jego decyzje zaskakują. Jak nikt potrafi zadbać o swoich ludzi. Jednak ktoś zaczyna im szkodzić - Jednostrzał – kim jest i dlaczego tak bardzo chce wojny między rodzinami?

Książka przeczytała się sama, chociaż trochę żal, że była taka krótka. Losy naszej pary i członków rodzin Caruso i Luciano niezmiennie intrygują i wzbudzają emocje. Lekka, przyjemna, okraszona dobrym humorem, idealna chwila relaksu. Z niecierpliwością czekam na „Marię”. Bardzo polecam całą serię.