doyenne. recenzja

„Możesz być najpotężniejszą kobietą w Nowym Jorku, kto wie, czy nie w całym kraju, i możesz rozstawiać setki ludzi po kątach, ale śmierć nie słucha rozkazów. Od nikogo”.

„Rozpadanie nie oznacza, że nie możesz poskładać się z powrotem w całość”

Nie ukrywam, że zaczynałam czytać tę książkę z lekką obawą. Widziałam różne opinie na jej temat: pozytywne, neutralne, ale też sporo negatywnych. To, co rzuciło mi się w oczy i było często powtarzane, były zarzuty o zbyt dużą ilość opisów i tu nie mogę zaprzeczyć, bo ta historia to głównie przemyślenia bohaterki, jednak dla mnie, osoby, która uwielbia zagłębiać się w umysł bohaterów i tak po prostu lubi opisy, o czym już kilkukrotnie wspominałam, nie było to żadnych minusem – przeciwnie, te momenty, gdy Charlotte opisywała swoje życie, myśli, to dlaczego jest taka, a nie inna, były dla mnie największą wartością tej historii.

Z pewnością nie jest to typowa książka. Znajdziemy tu po trochu thrillera, sensacji, ale też mrocznego romansu. Autorka stworzyła historię bohaterki, która po traumatycznych przeżyciach z przeszłości zbudowała wokół siebie ogromny mur. Nie okazywała emocji, nie pozwalała nikomu się do siebie zbliżyć, robiła wszystko by być na szczycie – w miejscu, gdzie kobieta na tak wysokim stanowisku była niczym wyjątek od reguły.

I nagle w jej życie wkrada się chaos. W momencie, gdy ktoś próbuje ją zamordować, poznaje jego – mężczyznę o wilczych oczach, który dwukrotnie ratuje jej życie. Ich relacja od początku nie ma nic wspólnego z normalnością a im dalej… tym dziwniej!

***

Tak naprawdę już dawno nie czytałam książki tak bogatej w przemyślenia i cytaty. Historii, która wzbudziła we mnie ogrom emocji, nie tylko pozytywnych. Ciężko mi porównać tę książkę do jakiejkolwiek innej, bo ona jest po prostu czymś rzadko spotkanym. I choć rozumiem i szanuje zdanie innych, dla mnie ta książka była świetna! Może chętniej widziałabym tu więcej rozdziałów z perspektywy męskiej postaci, jednak i w takiej formie, wszystkie te zdarzenia, z którymi musiała się mierzyć Charlotte, dały mi niesamowitą dawkę różnorakich emocji.

Ja POLECAM – jednak warto mieć na uwadze, że jeśli nie lubicie przewagi opisów nad dialogami, to nie wiem, czy będziecie w stanie przeżyć tę historię tak, jak na to zasługuję