Nadchodzi chłopiec recenzja

Ale zła prawdziwego, zła bezlitosnego, zła niewyobrażalnego, okrutnego i niepowstrzymanego.

12 grudnia 1979 w Korei Południowej miał miejsce zamach stanu w wyniku którego władzę objął wojskowy prezydent Chon Tu-hwan.
Nie wszystkim się to podobało. Wielu było przeciwnych takiemu obrotowi sprawy.
18 maja 1980 roku w mieście Kwangju rozpoczęły się oddolne, obywatelskie demonstracje. Jeszcze tego samego dnia wojsko zaczęło strzelać do ludzi, którzy wyszli na ulice by okazać swoje niezadowolenie.
Do 27 maja życie straciło nawet dwa tysiące osób. Wśród ofiar masakry w Kwangju nie ma jednak tych, którzy wówczas przeżyli - złamani, rozbici, zastraszeni. Ich również należałoby wziąć pod uwagę.

To jednak są suche fakty - tak naprawdę większość z nas nigdy nie słyszała o Kwangju i o protestach, które miały miejsce w maju 1980 roku. Te zdarzenia, jakkolwiek tragicznie się nie wydają, pozostają dla nas w sferze abstrakcji, są czymś nie do końca zrozumiałym, niepojmowalnym, niewyobrażalnym. A nawet jeśli jesteśmy sobie w stanie je wyobrazić, to czy sami z siebie wpadlibyśmy na to, że zwykła linijka albo zwykły długopis firmy Monami może stać się narzędziem tortur?

Czytanie powieści Han Kang jest jak trzymanie w dłoniach przezroczystego wielościanu i zaglądanie do środka pod różnymi kątami. Poznajemy Tong-ho, chłopca, który szuka swojego przyjaciela wśród zmasakrowanych ciał złożonych w hali Sangmugwan. Poznajemy rozdzielone rodzeństwo - Chong-dae i Chong-mi. Poznajemy Chin-su, który przeżył tylko po to, żeby załamać się pod ciężarem udzielonej w dobrej wierze rady. Poznajemy Un-suk, która pracuje w małym wydawnictwie i kompletnie rozkleja się w chwili w której cenzura oddaje jej zamazaną czernią sztukę pana So. Poznajemy złamaną Son-ju i jej przyjaciółkę Song-hui, dziewczynę, która przez całe życie twierdziła, że ,,ich godność jest niepodważalna''. Poznajemy kobietę, która załamała się po śmierci swojego dziecka.

Zaglądamy w życia bohaterów, widzimy, jak dalece doświadczenie tak nieludzkiego zła zmieniło ich życie, zniszczyło ich młodość, wpłynęło na ich postawy i na postrzeganie świata. W ten sposób Han Kang pogłębiła wydarzenie pozornie jednowymiarowe - pokazała nam siłę z jaką zło jest w stanie wtargnąć w nasze życie, jak dalece i trwale może je przemodelować.
Jeden z bohaterów powieści porównuje doświadczenie czegoś tak brutalnego i niewyobrażalnego do radioaktywności. Raz napromieniowany człowiek odczuwa skutki przez całe życie. I nie tylko on, również jego otoczenie. Nawet po śmierci takiej osoby radioaktywne cząsteczki nie znikają od razu, ale wciąż trwają w miejscu rozpadając się powoli, w swoim tempie.


,,Nadchodzi chłopiec'' jest głęboko wrażliwą, skłaniającą do refleksji powieścią, której przesłanie jest prawdziwie uniwersalne. Jest powieścią, która pokazuje jak ważny jest obywatelski sprzeciw wobec autorytarnej, niedemokratycznej władzy. Jak dalece wydarzenia tragiczne i okrutne potrafią zmienić życie jednostek i całych zbiorowości.
Jest również powieścią, która pokazuje, że nasza godność faktycznie jest niepodważalna.