Później recenzja

Wzniosłe słowa zapowiadały najnowszą książkę S. Kinga - czytelnicy mieli znaleźć w niej wszystkie elementy, które uczyniły z autora mistrza grozy. Ale czy po napisaniu ponad 50 książek w swojej karierze istnieje jeszcze możliwość, że kolejna zaskoczy nas czymś nowym?
Wujek King zdążył nas przyzwyczaić, że jego dzieła nie stoją literacko na najwyższych półkach, ich styl daje wiele do myślenia, natomiast jest w tych książkach coś, co przyciąga, co sprawia, że śledzimy fabułę do końca i nie wiedzieć czemu sięgamy po kolejne. Nie jest to literatura wysokich lotów, ale ma w sobie "to" coś.
Wiadomym jest, że mając za sobą ponad 50 napisanych dzieł autor będzie czerpał z dawnych pomysłów.
"Później" to historia chłopca, który widzi duchy - co Wam to przypomina? "Lśnienie" oczywiście! A kto jeszcze nie czytał to polecam, bo to stary, dobry wujek King. Tym razem autor serwuje czytelnikom nieco melancholijną opowieść obyczajową, która z horrorem nie ma zbyt wiele wspólnego. Duchy u Kinga są dość dziwne, nie wywołują strachu, pojawiają się praktycznie na każdym rogu i możemy nawet z nimi porozmawiać, a do tego ponoć zawsze mówią prawdę. Pierwsza część książki trochę mnie znudziła, do połowy czytałam zbyt długie wprowadzenie, w którym autor po trochu opisuje sytuacje na rynku wydawniczym oraz wplata w to wątek homoseksualny. Moje zainteresowanie zaczęło się od wprowadzenia ducha Therrialuta seryjnego mordercy, który może w życiu młodego bohatera nieco namieszać. Szkoda, że autor nie poprowadził tego wątku dalej, nie rozwinął go, bo zapowiadał się ciekawie.
Ale największe zaskoczenie zrobiło na mnie sposób w jaki King zakończył opowieść. Ten rodzinny twist -no nie spodziewałabym się tego ani trochę, liczyłam na ostateczną rozgrywkę dobra ze złem, a tu taka niespodzianka. Kto by się spodziewał, że Stephen wyciągnie jeszcze królika z kapelusza.
Całość zaliczam do lekkiej fabuły typu paranormal. Warto pochwalić autora za stylizację języka dopasowaną do wypowiedzi dorastającego chłopca.
Co tym razem zapamiętałam z "Później" - zdrowe odżywianie dzieci czyli pizza, zapiekanki i chińszczyzna oraz to, że uber nie jest nowojorski, nowojorskie są taksówki.

"Później" nie jest może mistrzostwem, bo autora stać na więcej, jednak sam tę poprzeczkę zawiesił tak wysoko. Na pewno daleko tej książce do "Lśnienia", czy "Zielonej mili", jednak czytałam z zainteresowaniem, przynajmniej druga połowę. Uważam, że powieść wypada wysoko na tle innych współczesnych pisarzy.