Wojenka. O dzieciach, które dorosły bez ostrzeżenia recenzja

Wojna przychodzi niespodziewanie. Oplata nas bezmiarem łez i cierpienia. Wymusza na nas odwagę, schowanie się za cieniem własnego ja i podejmowanie decyzji, na które nie jesteśmy w pełni gotowi. Wojna uczy dojrzałości i dorosłości, nawet kiedy się tego nie spodziewamy i nie jesteśmy na to gotowi. Na takie czyny i decyzje nie byli bohaterowie książki " Wojenka. O dzieciach, które dorosły bez ostrzeżenia", którym przyszłość dorastać w obliczu wojennej zawieruchy.

Autorka zebrała bolesne i trudne historie wojennych dzieci, których wzrastanie przypadło w niełatwych czasach. Nie ograniczyła się przy tym do naszych terenów, opisując tylko i wyłącznie obozy koncentracyjne, czy łagry, ale w swojej opowieści zawarła również losy mieszkańców Hiszpanii, czy Japończyków. Daje to nieco szerszy obraz sytuacji i pozwala jeszcze lepiej, dogłębniej poznać temat. Muszę przyznać, że o ile czytałam już obozowe relacje, to właśnie wspomnienia zza naszej dalekiej granicy stanowiły niezwykle ciekawą, ale i niełatwą opowieść.

Niestety przez panujący chaos nie mogłam miejscami "poczuć" opowieści. Takie umieszczanie kilku relacji w jednym rozdziale i skakanie od wspomnień do wspomnień spowodowało lekki chaos. Nie czułam się w żaden sposób związana, ani też nie byłam w stanie złapać danej opowieści. Przeczytałam i tyle, bez uchwycenia, tego, co istotne. Rozumiem zamysł autorki, by w danym rozdziale umieścić kilka relacji, ale można to uporządkować, tak by czytelnik miał ciągłość opowieści. Bez odrywania się od relacji i wchodzenia w kolejną, niełatwą historię, która na moment przeniesie go do innego świata.

Magdalena Grzebałkowska uzupełniła książkę licznymi zdjęciami oraz rysunkami dzieci, które przetrwały wojenną zawieruchę. Czuć w niej, że jest to opowieść dzieci, które doświadczyły trudów wojny. I choć jest to pozycja, która opiera się o doświadczenia drugiej wojny, to jej przekaz jest nadal aktualny. Nadal trwają wojny, nadal giną ludzie i nadal cierpią dzieci, którym przyszło dorastać bez ostrzeżenia.