Dopóki jest nadzieja recenzja

"Dopóki jest nadzieja"

Autor: @tatiaszaaleksiej ·1 minuta
2024-09-19
Skomentuj
12 Polubień

“Dopóki oddycham, mam nadzieję”.

Z ogromną ciekawością, ale i niepokojem ponownie przeniosłam się do trudnego, niepokojącego świata naszych bohaterów. Powstanie zakończyło się porażką, zostało okupione krwią, wyrzeczeniami, bolesnymi razami, cierpieniem, niemocą. Cała Polska trwa w żałobie. Majątek hrabiny Niny Klonowieckiej, Makowo znajduje się pod zaborem rosyjskim. Kobieta jest pod stałą obserwacją, musi regularnie meldować się na posterunku żandarmerii. Zżera ją tęsknota za córką i niepokoi fakt, że ktoś za pośrednictwem ambasady Wielkiej Brytanii jej poszukuje. Przed Niną kolejne trudne decyzje. Pójdzie za głosem serca, czy rozumu?

Wielowątkowa, porywająca opowieść, której akcja toczy się niespiesznie, wzbudza emocje i niezmiennie intryguje. Fabuła zajmująco utkana, z dużą dbałością o szczegóły, przenosi nas do burzliwych, niespokojnych czasów, ukazuje skomplikowane relacje międzyludzkie. Autorka włożyła w powieść dużo serca, styl jest obrazowy, lekki i płynny. Całość jest naturalna i bardzo klimatyczna. Wyraźnie czujemy emocje, porywy serca, wewnętrzne rozterki naszych bohaterów. A ci rewelacyjnie ukazani, złożoność charakterów daje nam ogromny przekrój ludzkich osobowości, z niektórymi bardzo się zżyłam. W Ninie, pomimo młodego wieku, nic nie zostało z samolubnej, kapryśnej dziewczyny. To odważna, silna, inteligentna, zaradna, wzbudzająca szacunek młoda kobieta. Z podniesioną głową, twardo stawia czoło wrogowi.

Postacie i fakty historyczne idealne współgrają z fikcją literacką. Dramatyczny, pełen nadziei, nieprzygotowany, nieudany zryw wolności, 1863 roku. Jak bardzo Powstanie Styczniowe wpłynęło na życie ludzi i jak je zmieniło. Klimatyczna opowieść, wciągająca obyczajowość i intrygujące tło społeczno-historyczne. Obok codzienności arystokracji, mamy zajmujące losy mieszczan i chłopów. Chwile dobre, szczęśliwe, przeplatają się z tymi złymi, gorzkimi, bolącymi i tych jest zdecydowanie więcej. Patriotyzm, odwaga, wola walki za ojczyznę, ból, cierpienie, poczucie porażki. Silne kobiety, ich niezłomność, odwaga, hart ducha, by z podniesionym czołem stawiać czoła zaborcy, Moskalom.

Pięknie napisana, poruszająca, chwilami dramatyczna opowieść. Czujemy klimat i atmosferę tamtych czasów. Honor, walka o wolność, trudne wybory, miłość, namiętność, zazdrość i niepewność jutra. Czuję żal, że to już koniec, taki lekki niedosyt. Porywająca saga, doskonała lekcja historii, bardzo polecam!


Moja ocena:

Data przeczytania: 2024-09-18
× 12 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Dopóki jest nadzieja
Dopóki jest nadzieja
Elżbieta Gizela Erban
7.4/10
Cykl: Kochankowie Burzy, tom 11

Kochankowie Burzy to monumentalne dzieło życia Elżbiety Gizeli Erban. Porywająca opowieść o wielkiej miłości, dla której tło stanowią wydarzenia poprzedzające wybuch powstania styczniowego. Śledząc l...

Komentarze
Dopóki jest nadzieja
Dopóki jest nadzieja
Elżbieta Gizela Erban
7.4/10
Cykl: Kochankowie Burzy, tom 11
Kochankowie Burzy to monumentalne dzieło życia Elżbiety Gizeli Erban. Porywająca opowieść o wielkiej miłości, dla której tło stanowią wydarzenia poprzedzające wybuch powstania styczniowego. Śledząc l...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Pozostałe recenzje @tatiaszaaleksiej

Zdeptane nadzieje
"Zdeptane nadzieje"

“Niech życie biegnie, jak chce, kołysze nami jak liśćmi na wietrze, nie mamy na nic wpływu”. Czasy, gdy Polska była pod zaborami. Stojący na czele imperium rosyjskiego...

Recenzja książki Zdeptane nadzieje
Brzydcy ludzie
"Brzydcy ludzie"

“W ciszy wybrzmiewa najwięcej”. Henryk od bardzo dawna jest wdowcem. Jego żona odeszła ponad trzydzieści lat temu, a on wciąż jest sam. Nigdy nie myślał o tym, by związ...

Recenzja książki Brzydcy ludzie

Nowe recenzje

Samotnie przeciwko ciemności. Zniweczenie triumfu lodu
Tik-tak, tik-tak
@Chassefierre:

,,Samotnie przeciwko ciemności'' jest chyba najtrudniejszą i zarazem najładniejszą książką z całej serii, choć to ostat...

Recenzja książki Samotnie przeciwko ciemności. Zniweczenie triumfu lodu
Miałeś już nigdy nie wrócić
Współpraca barterowa
@andzelikakl...:

🅡🅔🅒🅔🅝🅩🅙🅐 ▪️Ta historia przedstawia obraz miłości matki do dziecka. Jej bezwarunkowa miłość pokazuje, że jest najważniej...

Recenzja książki Miałeś już nigdy nie wrócić
Hotel w Zakopanem
"Nowe Zakopane" i Agrafka...
@maciejek7:

Do sięgnięcia po książkę „Hotel w Zakopanem” autorstwa Marii Ulatowskiej i Jacka Skowrońskiego skusiła mnie piękna zimo...

Recenzja książki Hotel w Zakopanem
© 2007 - 2025 nakanapie.pl