Kill znaczy zabić. Ulice strachu recenzja

Czy jest jakiś typ książek, do którego nie byliście przekonani, a okazał się strzałem w dziesiątkę?

Gretchen właśnie przeniosła się do nowej szkoły i jej celem jest dostanie się do drużyny cheerleaderek, w którym dostępne jest jedynie jedno miejsce, a kandydatki są… dwie. Żeby tego było mało jej przeciwniczką jest Devra, czyli bogata i rozpuszczona pannica. Oh poza tym jesteśmy w Shadyside, a w tym mieście wszystko jest bardziej mroczne. No właśnie, mroczne. Niedługo później ktoś ginie, a Gretchen zaczyna otrzymywać pogróżki i być wyrzutkiem. Jak skończy się cała intryga?

Kiedyś thrillery dla młodzieży nie kojarzyły mi się z niczym wciągającym, a potem przeczytałam pierwszy i przepadłam. Tak również jest z „Kill znaczy zabić”. Zacznę od tego, że jest to trzeci tom, który ukazał się w Polsce i trzeci, który miałam okazję w tym roku przeczytać.

Nie jest to może moja ulubiona część, ale mimo to bardzo przypadła mi do gustu. Autor zdążył mnie już przyzwyczaić do swojego stylu, który mocno wciąga i angażuje i faktycznie w „Kill znaczy zabić” zrobił dobrą robotę.

Chociaż przyznam, że tym razem nie został u mnie rozbudzony gen strachu, owszem czułam dyskomfort i przy scenie ze strojem Gretchen się wzdrygnęłam, ale jednocześnie nie czułam ściskania gardła i żołądka.

Jednak nie oznacza to, że książka mi się nie podobała. Absolutnie. Cała intryga była dość niespotykana i nieźle przemyślana. Zakończenie było dla mnie satysfakcjonujące. Spodziewałam się co prawda czegoś zgoła innego, ale dostałam coś zaskakującego i to mnie cieszy.

Ale! Mam też „ale”. Nie ma tu bohatera, który by mnie nie irytował. Jednak właściwie mi to nie przeszkadza, bo co jakiś czas lubię po takie książki sięgnąć, bo wbrew pozorom bardzo dobrze je zapamiętuję. Dodatkowo wkurzające postacie też trzeba umieć wykreować i nadać im odpowiednie cechy.

Dlatego polecam wam sięgnąć po „Kill znaczy zabić”, jeśli macie ochotę na thriller dla młodzieży, który nie będzie należał do wyjątkowo strasznych, ale jednocześnie zasieje ziarno niepokoju.