Przystań w Sosnowej Polanie recenzja

Dziewięćdziesięcioletnia Zofia zapada w śpiączkę. W tym dziwnym śnie wracają ważne wydarzenia i przeżycia, o których nie chciała mówić ani pamiętać: epizody z młodości lat trzydziestych, z czasów wojny, powojennej wędrówki na Ziemie Odzyskane, a także z Wrocławia lat czterdziestych.
Choroba matki zmusza córki do refleksji nad własnym życiem i wzajemnymi relacjami. Każda z nich skrywa niespełnione marzenia, zawiedzione nadzieje, niewykorzystane możliwości. Każda doznawała dotkliwych zawodów; ich dom był domem, w którym mężczyźni tylko bywali lub szybko odchodzili.
Czy kobiety mają jeszcze szansę, by coś zmienić, rozprawić się z demonami, które przez tyle lat były nieodłącznymi towarzyszami ich życia?

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, do sięgnięcia po tą książkę zachęcił mnie intrygujący opis. Język i styl jakim posługuje się Pani Małgorzata jest niezwykle lekki i przyjemny, co sprawia, że książkę czyta się naprawdę szybko i z zainteresowaniem. Bohaterowie wykreowani przez autorkę są przedstawieni w bardzo realny sposób i myślę, że śmiało możnaby było odnaleźć ich odzwierciedlenie w rzeczywistości. Historia została przedstawiona z perspektywy czterech bohaterek - Zofii, Amelii, Bogny i Cecylii, co pozwoliło mi lepiej je poznać, dowiedzieć co czują, myślą, z czym się mierzą, mieć wgląd w ich przeszłość oraz tym samym lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Razem z Zofią czytając o śnie, który śni podczas śpiączki wyruszamy w podróż do wspomnień z jej dzieciństwa, okresu wojennego i powojennego, które naznaczone były wieloma skrajnymi odczuciami, muszę przyznać, że momentami byłam naprawdę wstrząśnięta niektórymi sytuacjami. Każda z córek Zofii ma inne usposobienie, jednak wszystkie doznały zawodów w swoim życiu. Wszystkie trzy kobiety czuwają przy łóżku matki wylewając przy tym żale dotyczące swojego dzieciństwa, tego, że matka była dla nich oschła, nie wspierała ich, dopiero poznając historię Zofii możemy zrozumieć dlaczego zachowywała się tak, a nie inaczej. Jedno jest pewne, historia tych czterech kobiet zmusza do przemyśleń nad własnym życiem, wyborami jakich dokonujemy oraz sprawia, że inaczej zaczynamy postrzegać relacje rodzinne. Naprawdę miło spędziłam czas z bohaterami książki i chętnie sięgnę po inne książki autorki. Moja ocena 7/10.