Usuwacz recenzja

Policjant wydziału kryminalnego, Ksawery dwa lata wcześniej stracił dwie najbliższe mu osoby, które padły ofiarą pijanego kierowcy ciężarówki. Od tamtej pory żadnemu podejrzanemu o prowadzenie pod wpływem alkoholu kierowcy nie odpuszcza. Jak nikt inny nadaje się aby złapać seryjnego mordercę tzw. usuwacza, który na własną rękę wymierza sprawiedliwość. Kim jest poszukiwany?

Sprawiedliwość, temat rzeka. Nieustannie naginana przez tych, którzy mają do tego warunki, czy to finansowe, czy tzw. plecy. Czy w takim wypadku można w ogóle o niej mówić? Jaka sprawiedliwa kara sprawi,że rodzic opłakujący dziecko zazna spokoju? Długi wyrok więzienia, śmierć w imię zasady "oko za oko, ząb za ząb", widok nieszczęść spadających na winnego? Czy jest to wogóle możliwe, aby dzięki temu zapomnieć ?
Bólu straty nie sposób zmierzyć w jakichkolwiek miarach. Poczucie niesprawiedliwości będzie nas dręczyło już zapewne do końca.
Autor kolejny raz stworzył historie na wskroś autentyczną, pokazującą rzeczywistość w jakiej przyszło nam egzystować. Jako czytelnicy dostajemy nie tylko prawdziwy obraz pracy w policji, ale także funkcjonowania ludzkich umysłów, tak różnych, tak wypaczonych i tak bardzo okrutnych. Stworzył bardzo dobry i wyrazisty portret psychologiczny głównego bohatera jakim jest Ksawery. Jego zmagania z samym sobą, z poczuciem niesprawiedliwości. Tak jak i w poprzednich książkach nie oczekujcie delikatnego kryminału do przeczytania i zapomnienia. Nie, po lekturze absolutnie nie da się odhaczyć - dobra, przeczytane. Nie brakuje tutaj skrajnych i takich 'żywych' emocji oraz dynamicznych akcji i to na każdej stronie. Powieść zmusza nas do refleksji, nad społeczeństwem jako całość i jako jednostka oraz nad systemem władz, głównie karnych. Zapewne nie jeden z nas przyzna rację, iż sprawiedliwość w tym kraju, jak i świecie nie istnieje, albo jest na wszelkie sposoby łamana. Zakończenie natomiast...no tego drogi @policjant_czytaipisze się nie spodziewałam. Trzeba było zbierać szczękę z podłogi.