Wyborny trup recenzja

Ta powieść trafiła w moje ręce w sumie dość przypadkiem, ale tak patrząc z pewnej perspektywy już sam jej tytuł robi niesamowite wrażenie na czytelniku. Na początku powiem szczerze, że trochę się obawiałam tego co mogę w niej znaleźć.


Marcos, pracujący w lokalnym zakładzie przetwórczym, zajmuje się ubojem ludzi - choć nikt już ich tak nie nazywa. Żona go opuściła, ojciec pogrąża się w demencji, a Marcos stara się nie myśleć o tym, jak zarabia na życie. W końcu stało się to tak szybko. Po pierwsze, stwierdzono, że zwierzęta zostały zakażone wirusem, a ich mięso stało się trujące. Wtedy rządy zainicjowały Przemianę. Teraz ludzkie mięso - „mięso specjalne” - jest legalne. Marcos próbuje trzymać się liczb, przesyłek, przetwarzania. Pewnego dnia dostał prezent: egzemplarz najwyższej jakości. Zostawia ją w swojej stodole, związaną, problem do usunięcia później. Ale ona nawiedza Marcosa. Jej drżące ciało, czujne, wiedzące oczy. Choć zdaje sobie sprawę, że jakikolwiek kontakt osobisty jest zabroniony pod groźbą śmierci, stopniowo zaczyna traktować ją jak człowieka. Wkrótce staje się torturowany przez to, co zostało utracone - i co może jeszcze zostać uratowane.
Elektryzująca, nagradzana, najlepiej sprzedająca się na całym świecie powieść o dystopijnym świecie, w którym wymordowano zwierzęta, ludzi zbiera się na pożywienie, a społeczeństwo podzielono na tych, którzy jedzą i tych, którzy są zjadani.


Powiem szczerze, że z początku zaskoczyła mnie ta powieść swoją brutalnością i za bardzo nie wiedziałam co o niej myśleć, a tym bardziej czy naprawdę ją dokończyć. Ale tylko z początku, bo im bardziej zagłębiałam się w historię tutaj przedstawioną to tym bardziej chciałam się dowiedzieć co tak naprawdę do tego wszystkiego doprowadziło. Doszukać się jakiegoś drugie, głębszego dnia.

Autorka w swojej powieści całkowicie nas zaskakuje. Nie , nie tylko brutalnością poszczególnych scen, ale bardziej tym, że taki scenariusz kiedykolwiek naprawdę może się ziścić ( liczę na to, że ja do tego dnia nie dożyję raczej). 
Przerażające są tutaj nie tyle opisy tego co się dzieje w rzeziach, ale bardziej tego jak nagle to wszystko dla nas ludzi, tych rządzących ludzi, staje się to naturalne.

Dystopijny świat, który mamy tu przedstawiony jest przerażający tak naprawdę, choć z pierwszego wyglądu niewiele różni się od naszego. Prawda jest taka, że ludzie żyjący w takich czasach i akceptujący to wszystko albo nie mają już po prostu uczuć, albo koniecznie nie chcą ich mieć. Bo przecież zawsze jakieś inne rozwiązanie można znaleźć , a nie tak od razu drastycznie. Brawo dla autorki, że potrafiła to pokazać i nie bała się tego mimo fali krytyki jaka spotkała ta powieść .

Akcja w książce toczy się swoim tempem, wszystkie tutejsze opisy czy też potraktowanie całego tematu z wielką i zimną obojętnością sprawia, że czytając powieść czujemy lekki dreszczyk i w pewnym sensie obrzydzenie. Ale oprócz takich obrazów dostajemy również pełną gamę rozterek naszego głównego bohatera i poznajemy różne ciekawe osobowości, Mogłoby się w pewnym momencie wydawać nawet, że nasz bohater jest inny niż reszta … Ma jakieś uczucia. … I w pewnym sensie ma.

Powieść pomimo tego, że w pewnym stopniu mnie przeraziła tym do czego może kiedyś dojść czytało mi się dość lekko i szybko. To co z jednej strony czytelnika odrzuca, obrzydza z drugiej strony sprawia, że chce się poznać historię tę do końca. Sprawiło to, że z powieścią po prostu nie mogłam się rozstać przed poznaniem jej zakończenia.


„Wyborny trup” Agustina Bazterrica pokazuje nam jak bezwzględni potrafią być ludzi i do czego się posunąć aby tylko zaspokoić swój głód, żądze i władze. Problematyka tutaj poruszona oraz temat powieści z pewnością zszokują czytelnika, ale ja uważam, że po takie książki powinno się sięgać i robić tak aby nigdy się tak nie zadziało. Bo to niby tylko czysta wizja i wymysł autorki, ale czy tak naprawdę taki scenariusz nie jest możliwy ?
Osądźcie to sami. Ja Wam ją gorąco polecam!


Byle nie przy jedzeniu ;)