Znak Wschodzący Wodnika recenzja

Znak Wschodzący Wodnika to nietypowy tytuł. O czym może opowiadać tak nazwana książka? Moim pierwszym skojarzeniem były znaki zodiaku. Czy słusznie?

Małgorzata Kulczyk w swoim dziele podjęła temat trudny — połączyła bohaterów żyjących w czasach odległych ze współczesnym światem, do tego okrasiła wszystko sporą dawką satyry. Jako fanka humoru sprytnie przemycanego do najnowszych powieści byłam zachwycona, czytając pierwsze zabawne wstawki.

Znak Wschodzący Wodnika to powieść, dla której trudno jednoznacznie określić grupę odbiorców. Z jednej strony głównymi bohaterami są mieszkaniec mistycznej Atlantydy oraz jego gadający szczur, co zdecydowanie wskazywałoby na książkę dla dzieci. Fakt, że wątki szybko się zmieniają, a akcja jest dynamiczna to kolejna cecha charakterystyczna tekstów dedykowanych młodszym czytelnikom. Z drugiej strony imię głównego bohatera to Posępny, a imię jego szczura — Nabuchodonozor. Trudne słowa i w przypadku znaczeniowym i w samej wymowie... zdecydowanie nie nadają się dla dzieci. Sama przyznam, że miałam nie lada problem, gdy imię na N pojawiało się w sąsiadujących ze sobą zdaniach, przy dynamicznym rozwoju akcji.

Traktując tę książkę w kategoriach literatury dla nastolatków i starszych czytelników, jestem o wiele bardziej krytyczna. Szybko zmieniające się wątki wydają się nie mieć konsekwencji i w pewnym momencie odczułam, jakby autorka tworzyła je na siłę, by tekst nie wydawał się za krótki. Bohaterowie mający problem z odnalezieniem się we współczesnym świecie nie byli zbyt wiarygodni, a z początku błyskotliwa satyra zaczęła być nużąca i przewidywalna.

Czy Znak Wschodzący Wodnika to pozycja dla wymagających czytelników? Zdecydowanie nie. Czy nada się jako luźna lektura, do tzw. odmóżdżenia? Również mam co do tego spore wątpliwości. Oryginalny i niebanalny pomysł potrzebuje jeszcze odrobinę dopracowania. Zrezygnowałabym z kilku krótkich wątków, które odebrałam jako wstawione na doczepkę, na rzecz rozbudowania tych bardziej istotnych dla fabuły.
Raczej nie sięgnę po kolejne książki autorki.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl