Czerwony smok recenzja

Pierwsza część powieści Thomasa Harris z doktorem Hannibal'em Lecter'em. Pomimo, iż znowu zabrałam się za lekturę w złej kolejności, to dobra umiejętność pisarza sprawiła, że bardzo łatwo można było wejść w historię zmyśloną przez Harrisa.

Były profiler FBI Will Graham zostaje znowu wciągnięty w świat seryjnego mordercy zwanego "Zębową Wróżką". Za namową swojego przyjaciela agenta FBI Jacka Crawdford'a wyjeżdża z daleka od swojej nowej rodziny, by pomóc schwytać sprawcę. Umiejętności Grahama są bardzo wysoko cenione w zespole, kiedyś to właśnie on przyczynił się do ujęcia doktora Hannibala Lacter'a.

Will Graham jest inteligentny, temu nie można zaprzeczyć, jednak postać jest tak nużąca, że aż niemożliwa! Nie interesowało mnie ani życie miłosne, ani pasierb Grahama, a w książce znaczna część jest im poświęca. Rozumiem, że pisarz mógł chcieć pokazać strach bohatera o bliskich, ale wiele wątków było moim zdaniem niepotrzebnych. Do tego ten "doktorek" bez dyplomu, (jak słusznie zauważył sam bohater), ale nie przeszkodziło to innym tak go tytułować. Graham to inteligentny człowiek, jednak nie aż tak bardzo - łut szczęścia przyczynił się do jego sukcesu schwytania Hannibala, a jak pod koniec powieści się dowiadujemy jego rola w sprawie śledztwa "Zębowej Wróżki" była proporcjonalna do jego wykształcenia, w niczym specjalnym nie zasłużył sobie na wszystkie pochwały.

Postać seryjnego mordercy rodzin, była bardzo ciekawie zbudowana. Już prawie od samego początku poznajemy sprawcę w powieści, co sprawia, że nie możemy bawić się w zgadywanki, kto jest czarnym charakterem. 

Podobało mi się, jak Harris przedstawił obraz Francisa Dolarhyde'a już od wczesnego dzieciństwa. To co czyni takich morderców tymi czym są, to paskudne dzieciństwo, a w przypadku Zębowej Wróżki (czy jak sam siebie nazwał Czerwonego Smoka) do tego jeszcze deformacja twarzy sprawia, że nie można przejść wobec tej historii obojętnie.

Thomas Harris skonstruował niesamowicie wciągającą powieść. Autor ukazuje nam w swojej książce jak bardzo ważne jest dzieciństwo oraz rodzina. W "Czerwonym Smoku" nie brakowało napięcia, zwrotów akcji i dobrze napisanych dialogów. Książka Harrisa, byłaby niemal dla mnie idealna, gdyby nie dwie rzeczy: za mało Lectera, za dużo Grahama. Niemniej jednak polecam gorąco zapoznanie się z tą powieścią.