Rzeźnik i strzyżyk recenzja

Od zawsze wiedziałam, że nigdy nie zostanę lekarzem. Spośród wszystkich popularnych zawodów ten wykluczyłam jako pierwszy i tego się trzymałam, ale mimo to fascynuje mnie praca patologów. Wynika to prawdopodobnie z sympatii jaką darzę Maurę Isles, bohaterkę świetnego cyklu Tess Gerritsen.

"Rzeźnik i strzyżyk" to debiut Alainy Urquhart, która na co dzień pracuje ze zmarłymi i dodatkowo współtworzy popularny podcast true crime. Inspiracje z obu tych zajęć widać w treści książki, co czyni ją wyjątkową.

To historia na jeden wieczór, przez co pozostawia lekkie uczucie niedosytu. Sam jej zamysł jest naprawdę intrygujący, a konstrukcja mocno miesza w głowie i sprawia, że w pewnym momencie wszystkie kształtujące się teorie po prostu tracą sens. Później akcja toczy się odrobinę za szybko, w zbyt oczywisty sposób, a zakończenie niestety psuje dobre wrażenia z lektury, będąc nijakim finałem naprawdę ciekawej fabuły.

Styl autorki też pozostawia wiele do życzenia, nawet jak na debiut jest zbyt chaotyczny i nierówny. Piękne, niemal poetyckie zdania mieszają się z prostymi i wręcz niedorobnionymi. Brakuje tej powieści lekkości i płynności, przez co nie pochłania się jej tak szybko jak można by się było spodziewać po jej objętości.

Polubiłam główną bohaterkę i z przyjemnością sięgnęłabym po kolejne tomy z jej udziałem, oczywiście w towarzystwie Johna Lerouxa. Ten śledczy niezwykle mnie zaintrygował, niewiele się o nim dowiadujemy z tej książki, ale drobne okruchy z jego przeszłości, które rzuciła nam autorka, sugerują, że kryje się w niej sporo kart wartych odkrycia. Liczę, że będę miała taką okazję.

"Rzeźnik i strzyżyk" to dobry debiut, choć autorka nie wykorzystała w pełni potencjału, jaki drzemał w jej pomyśle, a ten był naprawdę genialny. Mam nadzieję, że jeśli Alaina Urquhart pozostanie na pisarskiej ścieżce, to skupi się na rozwoju swojego stylu. Ze względu na to, że jest to jej pierwsza książka, to jestem skłonna przymknąć oko na te mankamenty, tym bardziej, że dobrze się bawiłam podczas lektury.

Moje 7/10.