Archetyp recenzja

Gdybym została postawiona przed wyborem między czytaniem do końca życia książek ukochanych autorów a sięganiem tylko po debiuty, postawiłabym na to pierwsze. Ale na szczęście nie muszę się ograniczać, więc grono ulubieńców regularnie się powiększa, a mnie zachwyca możliwość odkrywania nowych talentów.

"Archetyp" to powieść, na którą zwróciłam uwagę przez bookstagram. Przy przeglądaniu zapowiedzi zapisałam sobie ten tytuł, ale co miesiąc na moją listę trafia więcej książek niż jestem w stanie przeczytać, a nie sięgam przecież tylko po nowości, niewykluczone więc, że mogłabym zupełnie o tym debiucie zapomnieć, gdyby nie entuzjastyczne recenzje na profilach, które cenię. Nie zawiodłam się i będę się zachwycać.

Wzięłam do ręki cienką, niepozorną pozycje, a okazało się, że na jej kartach skryła się prawdziwa petarda. Oczywiście można by uznać, że jednak wypadało rozwinąć niektóre wątki, wpleść w gnającą akcję kilka opisów dla wprowadzenia klimatu, ale zdecydowanie wolę taką opcję niż przegadane i niepotrzebnie rozwleczone historie, bo to chyba najczęstszy problem debiutantów. Mateusz Smogór miał genialny pomysł na fabułę i zaserwował go czytelnikom niemal w surowej formie, co mnie zwyczajnie kupiło.

Poczułam się totalnie wyrolowana, gdy poznałam tożsamość sprawcy przez to, że autor w zasadzie dał czytelnikom wszelkie możliwe narzędzia do samodzielnego rozwiązania sprawy, a ja zupełnie nie zwróciłam uwagi na niektóre szczegóły.

Podobała mi się też konstrukcja powieści, perspektywy w narracji trzecioosobowej często się zmieniały, a szczególne wrażenie robiły fragmenty listów pisane naturalnie w pierwszej osobie. Ciekawym doświadczeniem było to, że ze względu na ograniczone opisy, bohaterów można było poznać przede wszystkim przez ich zachowanie i większość z nich właśnie dlatego polubiłam. Ze względu na niektóre wątki nie liczę na kontynuację, ale mam nadzieję, że autor stworzy jeszcze mnóstwo równie dobrych kryminałów.

"Archetyp" to książka do wciągnięcia w jedno popołudnie, nie tylko dlatego, że jest dość krótka, ale głównie przez to, że trudno się od niej oderwać. Są brutalne morderstwa, jest śledztwo, które rozkręca się bardzo powoli, są wątki osobiste oddziałujące na pracę zespołu policjantów - fani kryminałów będą usatysfakcjonowani.

Moje 9/10.