Podpalaczka recenzja

Co byście zrobili, gdyby zaproponowano Wam udział w całkowicie bezpiecznym eksperymencie, polegającym na wzięciu czegoś w rodzaju lekkiego narkotyku? Dodam, że dostaniecie za to 200 baksów, a bardzo potrzebujecie kasy. Odpowiedź jest oczywista. Wchodzę w to!

Tak też zrobił Andy McGee. Jak się później okazało, jedyną dobrą rzeczą która nastąpiła w wyniku tejże decyzji było to, że podczas eksperymentu poznał swoją żonę. Oboje od tej pory przejawiali paranormalne zdolności, które Andy nazywał "pchnięciem". Po jakimś czasie zaszli w ciążę i urodzili śliczną córeczkę...


Książka wciąga od pierwszych stron, możecie mi wierzyć! Wiem, że moje zdanie na temat Kinga coraz bardziej odbiega od obiektywizmu, ale muszę przyznać, że nie każda jego powieść wciągnęła mnie od razu. Mam nawet takie, za którymi nie przepadam (niewiele, ale są) ;) Dużo akcji, mało pitu-pitu. Krótko (jak na Kinga), zwięźle i na temat. Świetnie, po prostu świetnie!

Zastanawia mnie jedno - czy rozniecanie ognia tylko za pomocą myśli to dar czy przekleństwo? Dla kogoś takiego jak ja, wiecznie gubiącego zapalniczki, na pewno przydatna rzecz. A co jeśli moc niechcący zostanie skierowana na kogoś, kto zalazł nam za skórę? Hmm... kusząca propozycja ;)

Wbrew pozorom książka nie jest tylko o podpalaniu kolejnych obiektów, masakrowaniu ich mieszkańców i poszukiwaniu kolejnego idealnego miejsca na pożogę. Książka dotyka dużo głębszych tematów, takich jak zaufanie, przyjaźń i sumienie. Dylematy moralne Charlie, małej dziewczynki, która zamiast bawić się w piaskownicy z innymi dziećmi ucieka z ojcem przez pół stanu, są nie lada orzechem do zgryzienia nawet dla dojrzałego czytelnika.

Jedyne, do czego mogę się przyczepić, to to, że "Podpalaczka" mogłaby być dłuższa. Kocham Kingowskie "cegły" po 1000 stron...! To tak, jakby ktoś Wam powiedział, ze jedna czekoladka jest lepsza od całego pudełka. Wszystkie są pyszne, ale...dawać mi pudełko!

Aż trudno uwierzyć, że książka jest starsza ode mnie (od Agentki Rosemary trochę mniej hehehe)! ;) Jest niewiarygodnie aktualna i nie ma prawa zbierać kurzu na półce! To jedna z tych pozycji, po które będą sięgać kolejne pokolenia. Najpierw z ciekawości, co czytuje babcia. A potem z przyzwyczajenia. Już z własnej półki.

Przypomnę jeszcze, że na podstawie książki w 1984 roku M. Lester nakręcił film z Drew Barrymore w roli tytułowej. Film też polecam, ale gdzie mu tam do książki!