Czy naprawdę schamieliśmy? recenzja

George Orwell "Czy naprawdę schamieliśmy? Nieznane eseje, szkice, opowiadania i felietony,

Lata międzywojenne, a potem II wojny światowej były czasem, kiedy wielu pisarzy publikowało swoje teksty w prasie bądź występowało przed słuchaczami w audycjach radiowych dzieląc się swoimi przemyśleniami, opiniami na tematy polityczno-społeczne tudzież kulturalne. Telewizja była medium dopiero raczkującym, na internet trzeba było poczekać jeszcze kilkadziesiąt lat, a społeczeństwo głodne było wiadomości i wiedzy. Pragnęło poszerzać swoje horyzonty, wiedzieć, co ciekawego mają do powiedzenia inni. Nie inaczej było w przypadku George'a Orwella autora słynnego "1984" oraz "Folwarku zwierzęcego". Pisarz, publicysta, zasem również krytyk literacki, człowiek pojawiający się również w audycjach radiowych.

Dość sinusoidalny, ze względu na trudność a zarazem tematykę jest układ zawartych w książce felietonów i esejów. Również że względu na wagę spraw, bo rzeczy ważne przeplatają się z błahymi, wydawałoby się mało istotnymi. Te dotyczące polityki, spraw społecznych i spojrzenia na świat współczesny, ale również w przyszłość, przeplecione zostały krytyką literacką, recenzjami książek, ale także zwykłej codzienności. To powoduje, że czyta się je z różną przyjemnością, niektóre wydają się naprawdę interesujące, inne nieco nudzą. A może nie oparły się jednak upływowi czasu?

I żeby do spraw błachych wrócić, przypomina mi się artykuł, całkiem z resztą, zabawny dotyczący zakupów od Woolwortha, sklepu w którym towary nie były nigdy droższe niż sześć pensów. Orwell opisuje w nim kupowane tam krzewy róż, przeróżnych odmian, które po zasadzeniu nigdy nie zgadzały się z tym, co miały napisane na etykiecie. Miniaturka rozrastała się w wielki krzew, róża która miała być żółta, kwitła na ciemnoczerwono. Istna loteria. Tym niemniej były to kwiaty trwałe, które za wydane wcześniej jedyne sześć pensów jeszcze po latach cieszyły oko innych już właścicieli. Ale żeby nie było tak sielsko i sentymentalnie, nawet tak zwykly, zdawałoby się, felieton o krzewach różanych, staje się polem do polemiki, ponieważ jedna z czytelniczek w liście do redakcji oskarża Orwella o tani sentymentalizm przesycony drobnomieszczańską nostalgią.

"Czy naprawdę schamieliśmy?" jest lekturą, która ucieszy czytelnika niespiesznego, który szczególnie zafascynowany jest zagadnieniami polityczno-społecznymi dotyczącymi głównie wojennej i powojennej Anglii. Ten brytyjski, teraz już nieco retro, klimat wyczuwa się z resztą w zamieszczonych w książce tekstach. Uważne oko i czułe ucho autora, interesujące przemyślenia, wyrazista krytyka, to wszystko tworzy interesujący obraz kraju widziany z dziennikarskiej perspektywy. Być może gdyby George Orwell żył dzisiaj prowadziłby swojego bloga i to właśnie na nim chętnie dzieliłby się z innymi swoimi przemyśleniami?