Bez odpowiedzi recenzja

„Bez odpowiedzi” to debiutancka powieść z wątkiem kryminalnym napisana przez Tymona Zapraskiego. Warszawiak, Prażanin, postanowił przenieść kawałek swojego „domu” na karty tejże książki. W owej pozycji głównym bohaterem jest Krzysztof Milczar przez znajomych nazywany „Milek”, dziennikarz, który jak sam się przedstawia „fotografuje” rzeczywistość. Od pięciu już lat zatrudniony w redakcji, która pomaga fundacji „Szukamy Cię” w badaniu śladów po zaginionych osobach a które to śledztwa policja umarza z braku dowodów. Redakcja wraz z fundacja starają się nadać sprawom nowy bieg, inne spojrzenie na dowody w momencie, gdy instytucja państwowa zawodzi.

Krzysztofa poznajemy, gdy zaczyna zaznajamiać się z nową sprawą, a mianowicie z zaginięciem Adama Winiewskiego - fotografa z warszawskiej Pragi a list do fundacji pisze jego partnerka Ela, która nie wierzy w insynuacje Policji, że ten odszedł do innej kobiety nie potrafiąc powiedzieć jej tego wprost.

Trudna sprawa w której brakuje „punktów zaczepienia” bardzo angażuje naszego bohatera. Który odwiedzając „stare kąty” przy okazji cofa się z czytelnikiem wstecz do czasów dzieciństwa, do czasów, gdy większość dzieciaków wychowywała się na podwórku a nie przed telewizorem czy komputerem. Dziennikarskie śledztwo zaczyna zataczać coraz szersze kręgi a ścieżki te prowadzą Milka do praskiego warsztatu samochodowego ,którego właściciel Witia reperował samochód zaginionego. Od tego zakładu dziennikarz trafia aż na Wólkę Kosowską do największego bazaru w Europie, który został przeniesiony w to miejsce ze Stadionu Tysiąclecia. Na pewno nasuwa się Wam pytanie, kto tak naprawdę miał rację Ela czy policja? Jak zakończy się trudne śledztwo naszego dziennikarza? Uwierzcie mi, warto samemu przeczytać odpowiedzi dotyczące tych jak i innych pytań, ponieważ mimo tego, że ta książka to debiut literacki, to od pierwszych stron wciąg czytelnika w swoje karty i nie pozwala odłożyć się na półkę. Ciekawe wątki osobiste przeplatane są reporterskim śledztwem, wspomnienia z dzieciństwa i porównywanie obecnej Pragi jej smaków, ludzi i lokali dodaje pozycji uczucia lekkości i domowej atmosfery a plastyczne opisy miejsc, potraw i sytuacji dają poczucie czytelnikowi, że przez cały czas towarzyszy Krzysztofowi.

Nie boję się zakomunikować, że z ogromną chęcią sięgnę po inne książki autora, jeżeli tylko zechce jeszcze co wydać.

Książka otrzymana z Klubu Recenzenta nakanapie.pl