Krew i Popiół recenzja

⚔Poppy jest Panną. Jej życie jest pełne samotności. Nikt nie może jej dotknąć. Tylko garstka wybrańców może zobaczyć jej twarz czy z nią porozmawiać. Jednak gdyby mogła, zamiast chronić się za białym welonem, mieczem i łukiem broniłaby swoich bliskich przed niebezpieczeństwem zza Zapory. Dobrze wie, jakie potwory kryją się za nią, w magicznej mgle...

Mam ogromny problem z tą książką.
Z jednej strony bawiłam się przy niej dobrze, była wciągająca, lekko zaskakująca i magiczna. Jednak miała swoje wady... i to dużo wad. Początkowo dłużyła mi się okropnie, nie mogłam się w pełni zaangażować w losy bohaterów a nawet (gdyby nie współpraca) chciałam porzucić jej czytanie.

Myślę, ze największym jej minusem jest brak jakiegokolwiek spisu czy większego przedstawienia postaci. Tak samo brakowało mi mapki, która by ładnie prezentowała cały świat. Wtedy mogłabym podczas lektury wracać do jej poszczególnych elementów i wiedzieć 'kto jest kim'. No cóż... Może w kolejnym tomie?🤔

Dalej w zasadzie prezentowała się z tej dobrej strony. Historia nabrała tempa, pojawił się słynny Hawke, "hot sceny", czyli krótko mówiąc - było co czytać, a akcja gnała jak szalona. Co do tajemniczego Hawke'go to według mnie nie był on zbyt tajemniczy, a wręcz irytujący. Owszem potrafił oczarować, ale kurczę... gość ewidentnie ma coś za uszami🤣 "Hot sceny"? Nie było ich jakoś dużo, ale gdy już się pojawiały to namiętność wypływała z książki. Czuć było tą chemię między postaciami (czasami za bardzo) a same opisy przyprawiały o szkarłatne rumieńce. Także, jeśli nie lubicie erotycznych scen w książkach to radzę omijać🥵

Nie napisałam nic o Poppy. Dlaczego? Dlatego, że nie umiem jej w pełni określić. Bez wątpienia jest mocną, odważną i nieustraszoną dziewczyną. Jednak miejscami nie byłam w stanie jej znieść. Z drugiej strony bardzo podobały mi się sceny walk z jej udziałem czy nocne wyprawy. Ciekawie, nietypowo i mrocznie.

🏹Zakończenie z jednej strony było do przewidzenia a z drugiej nieco mnie zaskoczyło. Czy czekam na kolejny tom? Hmm, raczej tak. Nie odmówię sobie takiej kontynuacji...