Miecz przeznaczenia recenzja

[[Wiedźmiński kodeks stawia tę sprawę w sposób jednoznaczny: wiedźminowi smoka zabijać się nie godzi.
To gatunek zagrożony wymarciem. Aczkolwiek w powszechnej opinii to gad najbardziej wredny. Na oszluzgi, widłogony i latawce kodeks polować przyzwala.
Ale na smoki – nie.
Wiedźmin Geralt przyłącza się jednak do zorganizowanej przez króla Niedamira wyprawy na smoka, który skrył się w jaskiniach Gór Pustulskich. Na swej drodze spotyka trubadura Jaskra oraz – jakżeby inaczej – czarodziejkę Yennefer. Wśród zaproszonych przez króla co sławniejszych smokobójców jest Eyck z Denesle, rycerz bez skazy i zmazy, Rębacze z Cinfrid i szóstka krasnoludów pod komendą Yarpena Zigrina. Motywacje są różne, ale cel jeden.
Smok nie ma szans.]]

Jest to drugi tom opowiadań które wprowadzają nas w cykl Wiedźmiński. Opowiadania są ze sobą luźno powiązane. Wracamy w tych opowiadaniach znów do Geralta z Rivii, zwanym Białym Wilkiem a także pojawia się uwielbiany Jaskier, słynny w świecie trubadur i przyjaciel Geralta. Pojawia się też dobrze nam znana Yennefer, która skradła serce nie jednej osobie a także naszemu głównemu bohaterowi.Poznajemy też księżniczkę Ciri a także dowiadujemy się więcej o jej losach. Mamy też wyjaśnione w tych opowiadaniach czym tak naprawdę jest prawo niespodzianki i czy przeznaczenia da się oszukać. W tym tomie opowiadań wyruszamy wraz Geraltem i grupką dzielnych ludzi zapolować na smoka, zmierzymy się z zagrożeniem kryjącym się w morskich czeluściach i z cywilizacjami o których nikt nie miał pojęcia, poznamy kolejne kroki w burzliwej historii związku Geralta i Yennefer oraz wiele innych ciekawych historii, które idealnie wprowadzają nas w resztę cyklu. Przez cała książkę pogłębiamy naszą wiedzę na temat, świata wykreowanego przez Pana Sapkowskiego.
Dla mnie wielkim plusem tych opowiadań jest duet Jaskra i Geralta .Ich relacja jest czymś nie powtarzalnym, mogą nie widzieć się przez kilka miesięcy a później, jakby nigdy nic napić się razem piwa czy wplątać się w jakieś machlojki. Ten zbiór wydaje mi się bardziej dopracowany i solidniejszy. Zdecydowanie będę czytać następne tomy ponieważ bardzo interesują mnie dalsze losy naszych bohaterów i to co będzie działo się z księżniczka Ciri.