Żelazny Wilk recenzja

Czy czujesz się gotowy na spotkanie z diabłem?

Żelazny wilk to książka z niesamowicie mrocznym klimatem, oryginalną fabułą i realnymi bohaterami. Jest to świat pełen spisków, nałogów, śmierci i tajemnic. Główną bohaterką jest Juva, która pragnie odciąć się od własnych korzeni i ucieka w świat polowań. Z urodzenia jest czytającą z krwi, jednak swoje dziedzictwo uważa za wielkie oszustwo, myślicie, że ostatecznie się myliła?

Dawno nie czytałam takiej książki. Niesamowicie intrygująca, częściowo czułam dyskomfort, miejscami była dziwna, a jednak nie mogłam przestać jej czytać, byłam zbyt ciekawa co tam się wydarzy i do czego to wszystko zmierza. Czyje pobudki są słuszne? Czy diabeł naprawdę istnieje? O co tam chodzi?!

Do połowy książki dzieje się naprawdę dużo i to w szybkim tempie, panuje lekki chaos, przez co należy czytać ją w skupieniu, bo łatwo się pogubić. Później, kiedy wszystkie ścieżki przestały się plątać i ułożyły się w jedną całość wszystko staje się jasne i wtedy rozpoczyna się prawdziwa gra w kotka i myszkę. Bohaterowie są właściwie wykreowani dość oszczędnie, co działa troszkę na minus, ale jednocześnie pozostawia powiew tajemniczości.

To moje pierwsze spotkanie z autorką i tym uniwersum, więc nie wiem na ile historia pokrywa się z trylogią Kruczych Pierścieni, ale dla mnie to było coś świeżego. Opisy są idealne, nie są przesadnie szczegółowe, ale jednak są rozbudowane na tyle, że łatwo sobie wszystko wyobrazić i poczuć zaplanowany klimat.

To naprawdę dobra książka, podobała mi się, chociaż nie wszystko mnie tam przekonało, pewne mechanizmy nie zaskoczyły u mnie tak jak powinny (wątpliwości co do podejmowanych decyzji), do tego czasem coś w moim odczuciu działo się nienaturalnie szybko (ale plusem tego było to, że nie dało się nudzić). To była fajna przygoda i chętnie sięgnę po kolejne tomy, a w przyszłości zapewne nadrobię Krucze Pierścienie.

Ode mnie 7/10!

PS Nie polecam czytać jej przed snem, bo u mnie skończyło się to koszmarami o diable i demonach, brrr! Zadziałała na mnie lepiej niż horrory. Nie jest straszna, ale ja odczuwałam lekki niepokój w trakcie lektury, kiedy jeszcze nie wiedziałam do czego to wszystko zmierza.