Potwory recenzja

Odpowiadając na pytanie zawarte w tytule recenzji stwierdzam, że może. Powiem więcej robi to bardzo dobrze. "Potwory" to drugi tom serii o komisarzu Adamie Lorenzie w roli głównej, lecz pierwsza książka autorstwa Anny Potyry, którą miałam okazję przeczytać. Nie miałam poczucia, że coś mnie ominęło, także mogę się domyślać, że książkę można czytać bez znajomości pierwszej części. Druga część serii rozpoczyna się od odsunięcia komisarza Lorenza od śledztwa z powodu pobicia pewnego mężczyzny, który okazuje się sąsiadem policjanta. Dlaczego zrównoważony człowiek dopuszcza się agresji wobec drugiego człowieka? Jest to jedno z głównych wydarzeń fabuły, dlatego najlepiej jest dowiedzieć się tego samemu. Drugim ważniejszym wydarzeniem jest oczywiście jak to na kryminał przystało zabójstwo. W warszawskim lesie ginie piękna śpiewaczka operowa Magdalena Rosińska, która właśnie otrzymała główną rolę i jej kariera zaczynała nabierać tempa. Czy to właśnie zazdrość pchnęła mordercę do ostateczności? Brak Adama Lorenza w śledztwie bardzo komplikuje rozwiązanie śledztwa, lecz on nie "zasypuje gruszek w popiele" i jako wolny strzelec stara się pomóc rozwiązać sprawę. Poza komisarzem i grupą śledczych poznajemy ludzi związanych ze światem opery co mi się niesamowicie spodobało bo jest to pierwsza przeczytana przeze mnie książka, gdzie jest poruszona ta tematyka. Jej przedstawicielką obok zamordowanej jest Natasza Zandler, która jest porównywana do Marii Callas. Przepiękna kobieta o miłej dla męskiego oka aparycji o jeszcze bardziej zachwycającym głosie, która zdaje się być urodzona "pod szczęśliwą gwiazdą". Muszę przyznać, że bardzo często gdy mam do czynienia z tak " idealną " bohaterką to z miejsca się irytuję, jednak tutaj przeszłość Nataszy ukazuje jak pracowita i nie zrozumiana jest to osoba. Podczas jednego z występów powracają jej najgorsze koszmary i obawy z czasów dzieciństwa. Kto chce zniszczyć Nataszę? Czy morderca nazwany "Upiorem w Operze" uwziął się na osoby z tego właśnie środowiska?.
Na koniec chciałabym wspomnieć o bardzo trudnej tematyce, która została zawarta w "Potworach" mianowicie molestowanie seksualne. Jest to coś co nawet u najgorszych zwyrodnialców powoduje (i słusznie) obrzydzenie. Autorka bardzo rozważnie podeszła do tego tematu, za co jej chwała, ale jestem rozczarowana coraz częściej pojawiającym się trendem polegającym na przedstawianiu osób, które decydują się na zawód bazujący na pomocy innym ludziom jako kogoś kto tego zawodu nie powinien wykonywać.Jest to bardzo szkodliwe. Nie ma na to mojej zgody.
Podsumowując: Generalnie mogę polecić książkę "Potwory" autorstwa Anny Potyry. Jest to naprawdę niezły kryminał. Myślę, że za jakiś czas chętnie sięgnę po "Pchłę" czyli pierwszą część serii. Z góry przepraszam za niewielki spojler, ale inaczej nie mogłabym napisać co mnie rozczarowało.