Morderców tropimy w czwartki recenzja

Coopers Chase to luksusowe osiedle zamieszkałe przez seniorów. Raczą się oni tradycyjnymi rozrywkami starszych ludzi takimi jak gra w szachy, szydełkowanie, oglądanie seriali oraz… tropienie morderców. Tak, morderców. Na terenie Coopers Chase co czwartek zbiera się Klub Zbrodni. Początkowo to Klub zupełnie nieszkodliwy gdyż seniorzy analizują stare nierozwiązane sprawy kryminalne. Z czasem prace stają się bardziej zaawansowane, gdy staruszkowie angażują się w prawdziwe śledztwo.

„Morderców tropimy w czwartki” Richarda Osmana to komedia kryminalna. Głównymi bohaterami jest czwórka mieszkańców Coopers Chase – Joyce, Elizabeth, Ron oraz Ibrahim. Kiedy ginie lokalny deweloper przed członkami Klubu staje nie lada wyzwanie.

Książka Richarda Osmana jest trochę mniej niż poprawna, taki średniak. Nie do końca przekonała mnie do siebie konwencja powieści – szczególnie, że bardziej to powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym. Staruszkowie ani nie są uroczy, ani nie wykazują cech prawdziwych śledczych. Niestety sam wątek kryminalny również nie przykuł mojej uwagi. Skoro na komedię kryminalną przystało liczyłam na wybuchy śmiechu, tymczasem dosłownie kilka razy uniosłam kącik ust. Nie ma tu miejsca na gagi sytuacyjne czy dowcip sypiący jak z rękawa, autor bardziej stawia na klimat całości. A jest… brytyjsko. Więc jeśli lubicie angielski humor, manierę i wyspiarski klimat to pozycja stworzona dla Was!

Sam początek powieści jest bardzo monotonny, a i przez kolejne sto stron nie jest lepiej. Dalsza akcja również jest mało dynamiczna, kreacji bohaterów trochę zabrakło wykończenia (zresztą sporo tych bohaterów u Osmana). Najbardziej przypadły mi do gustu zapiski Joyce, która nad rozwiązanie zagadki zbrodni przedkłada przepis na udane owoce pod kruszonką, która między wierszami dywaguje o sprawach fizjologicznych. Czytajcie uważnie – traficie na polski wątek.

Może lekko przytłoczyć liczba i różokładkowych „polecajek”. Nie zawsze im więcej, tym lepiej. W ogólnym odbiorze czegoś zabrakło.