Dworek recenzja

Człowieczy los

Autor: @WioletaSadowska ·2 minuty
2024-07-29
Skomentuj
11 Polubień
"Szkolnictwo, harcerstwo, ogniska kultury i biblioteki, swoiste domy książek to pomniki na miarę naszych czasów".


Ostatni tom cyklu "Sekrety Białej" zupełnie niespodziewanie przypomniał mi o piosence, którą po raz pierwszy usłyszałam dawno temu na starej płycie winylowej kupionej na pchlim targu. To utwór Anny German pt. "Człowieczy los", którego słowa idealnie wpisują się w przesłanie tej czterotomowej opowieści.

Agnieszka Panasiuk pochodzi z Białej Podlaskiej, jest z wykształcenia nauczycielką historii, ale zawodowo pracuje w administracji. Ze swoim miastem związała całe życie, pasjonuje się ogrodnictwem i dobrym filmem. Wolny czas spędza w otoczeniu rodziny, jest laureatką konkursów literackich. Zadebiutowała w 2020 r. powieścią pt. "Podróże serc".

Anna kocha swoją pracę w bibliotece i pasjonuje się historią oraz kulturą Południowego Podlasia. Pewnego dnia w jej ręce trafia zagadkowa gazetka z 1919 r., której redaktorką była tajemnicza Nora. Anna kochająca przeszłość postanawia rozwikłać tajemnicę nieznanego dotychczas tytułu prasowego. W jej życiu prywatnym także wiele się dzieje, gdyż nagle pojawiają się rodzinne problemy, a przyjaciel sprzed lat nie daje o sobie zapomnieć.

Woli zająć się przeszłością i nie potrafi stawić czoła niepewnej przyszłości. To właśnie ona, czwarta z przyjaciółek, chyba najbardziej zagadkowa i wyobcowana, staje się bohaterką finalnego tomu cyklu. Losy Anny zaskakują, gdyż jak się okazuje, jej przeszłość obarczona jest sporym bagażem trudnych doświadczeń. I to właśnie dzięki tej warstwie bohaterka zyskuje nową twarz, a jej postawa wobec życia wydaje się być dla czytelnika o wiele bardziej zrozumiała.

Anna to prawdziwa pasjonatka Południowego Podlasia i ta właśnie pasja wyziera z kart tej powieści. A wraz z nią nostalgia za przeszłością, szacunek do tradycji, umiłowanie Podlasia oraz etos pracy etnograficznej. Elementy te tak mocno odczuwalne podczas lektury zachwycają i wręcz zachęcają do odwiedzenia tej części naszego kraju. Mam wrażenie, że Agnieszka Panasiuk poprzez właśnie tę bohaterkę pokazała w całej krasie swoją miłość do historii i kultury.

Zgodnie z tytułem cyklu, również w tej części pojawia się sekret, czyli ta warstwa powieści dotykająca historii Białej Podlaskiej. Tym razem zagadka przywołana za pomocą gazety "Przedświt" zabiera czytelnika do czasów niepodległej Polski, gdzie w kreującej się nowej sytuacji politycznej walczono z bolszewikami. Mocno zauważalnym w tej płaszczyźnie staje się wydźwięk patriotyczny, w tym miłość do Ojczyzny oraz budowanie tożsamości Polaków poprzez upowszechnianie czytelnictwa. Książkowy wątek związany z misją redaktorki Nory mocno intryguje i chwyta za serce.

Cztery różne bohaterki, cztery różne miejsca i jedna Biała Podlaska z sekretami przeszłości, które z wielką uwagą i fascynacją chce się odkrywać. Odwiedzając "Kamienicę", "Leśniczówkę", "Chatę" i "Dworek" przekonacie się o tym, że przeszłość bardzo często konfrontuje się z teraźniejszością, pokazując jak kręte potrafią być ludzkie losy. "Sekrety Białej" to jeden z lepszych cykli obyczajowo-historycznych, jakie udało mi się przeczytać w ostatnich latach.

Moja ocena:

× 11 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Dworek
Dworek
Agnieszka Panasiuk
7.3/10
Cykl: Sekrety Białej, tom 4

Anna kocha swój zawód, jednak współpraca z przełożoną układa się fatalnie. Bibliotekarka jest zmęczona i czuje się bezsilna. Dodatkowo wiszą nad nią groźba utraty domu i kłopoty ze spłatą kredytu, a ...

Komentarze
Dworek
Dworek
Agnieszka Panasiuk
7.3/10
Cykl: Sekrety Białej, tom 4
Anna kocha swój zawód, jednak współpraca z przełożoną układa się fatalnie. Bibliotekarka jest zmęczona i czuje się bezsilna. Dodatkowo wiszą nad nią groźba utraty domu i kłopoty ze spłatą kredytu, a ...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Po książkę Dworek, ostatnią serii Sekrety Białej Agnieszki Panasiuk, sięgnęłam z mieszaniną smutku i ciekawości. Smutku, bo to ostatni tom serii i ciekawości, jak potoczą się losy ostatniej z czterec...

@emol @emol

Pozostałe recenzje @WioletaSadowska

Mokra biel Bambino
Wciąż pragniemy tyle samo i tego samego

"(…) bo człowiek tak naprawdę pozostaje zawsze taki sam. Wciąż pragniemy tyle samo i tego samego". To opowieści o każdym z nas. O młodszych i o starszych, o pragnącyc...

Recenzja książki Mokra biel Bambino
Na scenie
Kto szybko płaci, połowę płaci

"Gitary traktowałem jak kobiety". Artysta z wyboru i obibok z powołania, czyli Franek Lipa powraca na kartach trzeciego tomu cyklu "Jak ograłem PRL" i po raz kolejny z...

Recenzja książki Na scenie

Nowe recenzje

Metempsychoza
GARNKI Z KAMBODŻY I "METEMPSYCHOZA" CZYLI JAK W...
@mrocznestrony:

Łooo matko elektryczna, ale to było złe! Naprawdę złe, choć sądziłem, że po wyjątkowo słabej drugiej części cyklu "Kron...

Recenzja książki Metempsychoza
Wszyscy jesteśmy martwi.
Wszyscy jesteśmy martwi - finał
@Malwi:

„Wszyscy jesteśmy martwi” to ostatnia, czwarta część serii „Krwawe Święta” autorstwa Sary Önnebo. Akcja nabiera tempa, ...

Recenzja książki Wszyscy jesteśmy martwi.
Klub Dzikiej Róży
Dzika róża
@patrycja.lu...:

"Klub Dzikiej Róży" zaprasza w progi podupadłego pensjonatu w czasach powojennych, w którym policja odkrywa zwłoki. Mie...

Recenzja książki Klub Dzikiej Róży
© 2007 - 2024 nakanapie.pl