Czerwona piramida recenzja

Dzień dobry! Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją "Czerwonej Piramidy", której czytanie zajęło mi dość sporo czasu, ale udało mi się wreszcie skończyć.

Pytanie: Oglądaliście lub czytaliście serię "Percy Jackson i bogowie olimpijscy"? Ja nie miałam okazji przeczytać książki, ale wersją filmową jestem zachwycona.

Sadie i Carter Kane są rodzeństwem, ale od śmierci matki widują się tylko dwa razy do roku. Dziewczyna decyzją sądu zamieszkała z dziadkami w Londynie, a chłopiec wraz z ojcem, który podróżuje po całym świecie jako archeolog. Wszystko jednak zmienia się podczas kolejnej wizyty u Sadie. Tajemnicza wycieczka do Muzeum Brytyjskiego, którą zaplanował Doktor Kane okazuje się tragiczna w skutkach nie tylko dla dzieci, ale i dla całego świata. Albowiem przy rytuale przywołania zmarłej żony na wolność zostaję wypuszczony jednego z kilku bogów Egiptu - Seta. Który pragnienie nie tylko władzy nad światem, ale i zakłady rodu Kane. Co łączy rodzinę Kane z bogami Egiptu? Dlaczego Carter i Sadie zostali rozdzielni, czy ma to związek z krwią faraonów?

"Czerwona Piramida" wyleczyła mnie zastoju czytelniczego! Nareszcie opuścił mnie wstręt do czytania książek. Widać, od czasu do czasu warto sięgnąć po coś innego. Zastanawiam się, od czego zacząć, bo jakby nie patrzeć pierwszy tom z cyklu "Kroniki Rodu Kane" zaskakiwał mnie do samego końca. Przypuszczam, że to zasługa świetnie wykreowanych bohaterów głównych i pobocznych.

Głównymi bohaterami jest rodzeństwo Kane, które mamy okazję poznać z indywidualnej perspektywy w poszczególnych rozdziałach. Wszystko jest ujęte w formie nagrania, więc uwagi Sadie i Cartera nie raz wyrwały mnie z zamyślenia, podczas czytania.
Carter ma czternaście lat, a Sadie dwanaście i oby dwoje są swoim totalnym przeciwieństwem. Sadie jest typem buntowniczki z niewyparzonym językiem, która lubi chodzić w glanach, malować końcówki włosów i żuć gumę. Za to Carter w połączeniu ze spokojnym usposobieniem i wiedzą na temat Egiptu, przypomniana młodego, rozgarniętego profesora od historii. Razem tworzą zgrany duet i mimo kłótni, każde z nich wskoczyłoby za sobą w ogień.
Nasza dwójka w towarzystwie pobocznych bohaterów, potrafi zafundować czytelnikowi niezły rollercoaster emocji. Już dawno nie spotkałam się z tyloma zwrotami akcji, a do tego wszystko do samego końca było opatulone tajemnicami. Cudownie było znowu zachodzić w głowę kto, za czym stoi. Normalnie byłam w siódmym niebie, szczególnie że można znaleźć tu pokaźną dawkę dobrego humoru. Demona z darmowymi próbkami perfum do końca życia nie zapomnę, hehe.
Polubiłam też kilka postaci, które mam nadzieję spotkać w następnych tomach.

Moja ocena 9/10 "Czerwona Piramida" skupia się głównie na bogach Egipskich, z racji tego na początku nie mogłam odnaleźć się we wszystkim. Później, jednak udało mi się zapamiętać poszczególnych bogów, którzy niekiedy posiadali dwa oblicza. Wiele informacji w książce jest prawdziwych, oczywiście nie wszystkie. Zresztą jeżeli dotrwacie do końca książki, to autor wszystko dokładnie wam wytłumaczy.

Polecam z całego serca, Agnieszka.