Czerń recenzja

Historia rozpoczyna się od przyjazdu na Kartuzy Julii Sarman i jej siedmioletniego synka Piotrusia. Julia to młoda kobieta, która dużo w życiu przeszła. Jak się okazuje urodziła się i wychowała na Kartuzach. Miała trudne dzieciństwo i młodość. Apodyktyczna matka nie ułatwiała jej życia. W wieku 18 lat ucieka z domu i nie wraca aż do teraz. Ostatecznie zamieszkała w USA, gdzie poznała męża, założyła rodzinę. w końcu znalazła szczęście. Jedynak nie trwało to długo, mąż ginie w wypadku samochodowym. Po jego tragicznej śmierci, Julia postanowiła wrócić w swoje rodzinne strony. I tu uczyć się życia bez ukochanego. Kilka dni po jej przyjeździe, po miasteczku rozchodzą się plotki o zaginięciu 13-letniej Amelii. Okazuje się, że dziewczynka pochodzi z Sopotu, a w Kartuzach ma babcię. Ostatnio widziana była właśnie w Kartuzach. Rozpoczynają się poszukiwania, kilka dni potem w trakcie dożynek znika mały Piotruś. Rozpoczynają się gorączkowe poszukiwania dzieci.

Śledztwo prowadzi nikt inny jak Leopold Bilski i Ania Górska. Bilski został zesłany na Kartuzy karnie po sprawie Skalpela (,, Czerwień"), a Ania oddelegowana tam do pomocy, bo sprawa Amelki zaczęła się w Sopocie. Razem próbują odnaleźć dzieci. Rozpoczyna się walka z czasem, który działa na ich niekorzyść. Im dłużej trwają poszukiwania tym mniejsze szanse na uratowanie dzieci.

Bliski i Górska odkrywają skrywane od dawna sekrety najważniejszych mieszkańców miasteczka, wprowadzając ogromny zamęt wśród mieszkańców.

Znów mamy książkę, którą czyta się szybko i przyjemnie. Podobnie jak w Czerwieni rozdziały są krótkie, co przyspiesza czytanie. Od samego początku czytając ją można wyczuć, że historia którą chce nam przedstawić autorka jest owiana tajemnicą. Cała fabuła jest super skonstruowana. Sobczak zabiera nas znowu w podróż do przeszłości, kiedy poznajemy przeszłość bohaterów. Co jednocześnie pozwala nam lepiej wsiąknąć w fabułę i poznać psychikę bohaterów. Z każdym rozdziałem odkrywamy nowe tropy, ale również dajemy się zaskakiwać. Dodatkowo autorka wplata w fabułę cały czas ważny i aktualny problem molestowania dzieci, który często, szczególnie w takich małych społecznościach, nadal jest tematem tabu.

Do tego wszystkiego mamy jeszcze piękne opisy Kaszub i kultury tamtych regionów. Jest to tak umiejętnie wplecione w akcję i rozmowy, że czyta się to z ogromnym zainteresowaniem.

Czerń to mroczna opowieść, która do ostatniej strony trzyma czytelnika w niepewności. Z czystym sumieniem mogę polecić całą serię Kolorów zła.