Zatruty ogród recenzja

Sięgnąłem po ten thriller zachęcony przez @Rudolfina (pozdrawiam!) i nie zawiodłem się. Centralnym tematem książki jest opis życia sekty, która zaszywa się gdzieś na angielskiej wsi i kompletnie odcina od świata. Członkowie sekty głęboko wierzą, że ludzkość wkrótce czeka Armagedon, zatem trzeba się przygotować na najgorsze. Praktykują zatem survival i poleganie na samych sobie, są w każdej chwili przygotowani na koniec świata. No cóż, w świetle ostatnich wydarzeń: pandemia i kryzys i klimatyczny, taka strategia być może nie jest wcale taka głupia...

A książka zaczyna się od tego, że w wyniku jakiegoś tajemniczego zdarzenia, w siedzibie sekty dochodzi do zbiorowego morderstwa czy samobójstwa, autorka tego nie wyjaśnia, w każdym razie przeżywa tylko kilka osób. A potem narracja toczy się dwuwątkowo i w dwóch planach czasowych, z jednej strony mamy opisaną historię życia w sekcie przed tragedią, z drugiej, życie ocalałych jej członków we współczesnym świecie. Trzeba powiedzieć, że życie ocaleńców poza sektą jest trudne, bo ich mózgi zostały kompletnie wyprane w czasie pobytu w odosobnieniu, jakby dotychczas żyli na innej planecie. Dość powiedzieć, że nazywają wszystkich żyjących poza sektą 'martwymi', bo ci kompletnie nie są przygotowani na rychły koniec świata.

Dużo ciekawszy jest wątek przedstawiający samą sektę i zmiany w niej zachodzące. Na początku jest w miarę demokratycznie, wprawdzie rządzi przywódca, Lucien, ale reszta jest równa między sobą. Potem powoli tworzą się kasty: pojawiają się lepsi i gorsi. Narasta przemoc, niepostrzeżenie ten mały światek staje się instytucją totalitarną. Trochę szkoda, że Marwood nie pogłębiła i zniuansowała tego wątku, bo wygląda na bardzo ciekawy. A cała walka w sekcie toczy się o to, które z licznych dzieci Luciena, zostanie nowym przywódcą sekty po jego śmierci, przypomina to trochę batalię o tron w średniowieczu.

Jest tam parę ciekawych portretów psychologicznych, na przykład Sarah, samotna zgorzkniała rozwódka, która nagle dowiaduje się, że musi zaopiekować się dziećmi siostry ocalałymi z masowego samobójstwa sekty i powoli życie zaczyna nabierać dla niej sensu. Jak Lucien, przywódca sekty, który w miarę, gdy się starzeje, ma coraz młodsze kochanki i jest faszerowany alkoholem i środkami przeciwbólowymi przez najbliższe osoby, które za jego plecami toczą bezwzględną władzę o przywództwo w sekcie.

Treść jest ponura, pełna krwi i morderstw, a zakończenie nieoczekiwane. Napisane to bardzo dobrze, umie autorka podtrzymywać napięcie. W sumie dosyć przerażająca rzecz, ale przecież o to chodzi w thrillerze, żeby przestraszyć...

Słuchałem audiobooka w bardzo dobrym wykonaniu Laury Breszki.