Czas pokory recenzja

" [...] By prze­żyć i co­kol­wiek zdzia­łać, trze­ba być nie­zau­wa­żo­nym. [...]"

"Czas pokory" jest finałowym tomem sagi "Dziewczyna z kamienicy" autorstwa Dagmary Leszkowicz-Zaluskiej. Jest to moim zdaniem najbardziej wzruszająca historia z wszystkich trzech.
Jeżeli tak jak ja uwielbiacie sagi historyczne, których akcja toczy się podczas drugiej wojny światowej, to idealnie trafiliście. Autorka idealnie opisała te trudne czasy poprzez swoje trzy główne bohaterki. Są nimi:
Stefania Niemyjska — trafiła do obozu w Auschwitz-Birkenau, Helena Szewczyńska jest łączniczką AK (za wszelką cenę chce osłabić okupanta) i Ryfka Gellert — jest żydówką i działa w podziemiu. Wszystkie trzy narażają swoje życie na olbrzymie niebezpieczeństwo. Czy jeszcze kiedyś się spotkają? Czy ich przyjaźń przetrwa te okrutne czasy? Czy druga wojna światowa odbierze im to, co najcenniejsze? Powiem wam, tylko tyle, że przeżyją naprawdę przerażające I bardzo niebezpieczne chwile. Podziwiałam ich pełne zaangażowanie. Jak to dobrze, że ja nie żyję w tamtych czasach.
Przez dobre opisy autorki na własnej skórze można odczuć okrucieństwo i strach. Mocno odczuwalne były emocje głównych postaci, które udzielają się czytelnikowi.
Mimo trudnego tematu tę powieść pochłania się jednym tchem. Mam cichą nadzieję, że kiedyś historia ukryta w sadze "Dziewczyna z kamienicy" doczekać się ekranizacji.
Uwielbiam wzruszać się podczas czytania. Tutaj spotkały mnie tak silne i trudne emocje, że nie obyło się bez łez.
Dla takich historii jak ta warto było zarwać nockę.
Jestem zauroczona okładką. Jest bardzo tajemnicza. Przyciąga wzrok i zachęca do czytania.
Historia Stefanii, Heleny i Ryfki na długo pozostanie w moim sercu.
Dziękuję Dagmarze Leszkowicz-Zaluskiej, że mogłam czytelniczo uczestniczyć w ich dramatycznym życiu.
Tutaj fikcyjne wydarzenia przeplatają się z realizmem.
Czy jesteście gotowi cofnąć się w czasie do drugiej wojny światowej i razem ze Stefanią, Heleną i Ryfką przeżyć ich dramatyczne chwile rozdzielające serca?