Słucham. Rozmowy o telefonie zaufania recenzja

" [...] Ważne jest to, by każda osoba w kryzysie miała szansę zadzwonić do kogoś, kto nie zbagatelizuje jej problemu. [...]"

Czy wiecie, do czego służy telefon zaufania i jak powinni zachowywać się konsultanci odbierający taki telefon? Jeżeli tego nie wiecie, to śmiało sięgnijcie po reportaż "Słucham. Rozmowy o telefonie zaufania" autorstwa Lucyny Kicińskiej i Michała Dobrołowicza.
Jest to ważna książka. Każdy powinien ją przeczytać. Dzięki niej uświadomiłam sobie, jak mało wiedziałam o telefonie zaufania. Myślałam, że każdy empatyczny człowiek może zostać konsultantem i wysłuchiwać innych. Nie wiedziałam, jak bardzo się myliłam. Dowiedziałam się, między innymi: jakich pytań nie zadawać i jak rozmawiać, żeby jeszcze bardziej nie pogorszyć sytuacji.
Praca konsultanta telefonu zaufania jest bardzo ważna, ale też bardzo psychicznie wyniszczająca, dlatego nie każdy człowiek nadaje się do tej pracy. Podczas rozmowy trzeba się skupić na dzwoniącym, a nie na sobie. W sytuacji zagrożenia życia trzeba dzwonić po pomoc. Dzięki temu można uratować ludzkie życie.
Niektóre rozmowy są bardzo trudne, ale trzeba je jakoś przejść i wspólnie z dzwoniącym wytyczyć jakąś ścieżkę wyjścia z trudnej sytuacji. Na początku trzeba zadać pytanie czego oczekuje od konsultanta.
Pamiętajcie — konsultant telefonu zaufania nie jest doradcą. Nie może doradzać innym, ponieważ nie zna całej szerszej sytuacji. Wie tylko tyle, ile powiedział mu rozmówca.
Najbardziej irytują mnie ludzie, którzy dzwonią do telefonu zaufania i robią sobie jaja z konsultantów. Blokują linie potrzebującym.
Dzięki książce "Słucham. Rozmowy o telefonie zaufania" zrozumiałam, jak rozmawiać z innymi, żeby zostać wysłuchaną i jednocześnie nie urazić innych, oraz jak słuchać, aby lepiej wspierać moich rozmówców.
Dziękuję Lucynie Kicińskiej, że podzieliła się z nami swoim wieloletnim doświadczeniem jako konsultantka telefonu zaufania i dała cenne wskazówki, oraz Michałowi Dobrołowicza za dobre pytania.
Warto przeczytać ten reportaż. W razie problemów nie bójcie się zadzwonić do telefonu zaufania. Rozmowy są anonimowe.

Kilka ważne numerów wartych zapamiętania:

116 111 - telefon zaufania dla dzieci i młodzieży

800 12 12 12 - dziecięcy telefon zaufania rzecznika praw dziecka

116 123 - kryzysowy telefon zaufania dla osób dorosłych

Warto również zajrzeć na stronę: www zwjr pl

Pamiętajcie, nie bójcie się rozmawiać z innymi o dręczących was problemach, to może uratować wam życie.