Herbaciarnia pod Jaśminem recenzja

Książka to opowieść obyczajowa, stanowiący fajny przykład historii pisanej przez kobietę, o kobietach i dla kobiet. Słodko-gorzka opowieść o codzienności, w której żyją kobiety ze wszystkich stron świata.

Książka opowiada o życiu czterech koleżanek, które po spotkaniu na jubileuszu swojej szkoły spotykają się w herbaciarni, gdzie piją tajemniczą miksturę przygotowaną przez matkę jednej z nich, która ma pomóc im zmienić swoje życie. To spotkanie powoduje, że kobiety odnawiają swój kontakt, dzielą się ze sobą swoimi problemami, pędzą z pomocą w razie potrzeby, ale przede wszystkim one same jak i ich codzienność i wartości zaczynają się zmieniać.

Honorata, Alicja, Gabrysia i Dagmara, cztery kobiety, przyjaciółki, każda z nich prowadzi inny styl życia, zajmuje się czym innym, jednak wiele ich łączy. Są to problemy dnia codziennego, z którymi sobie nie radzą, a chęć zmian, która dla nich wydaje się zbawieniem, dla innych jest fanaberią albo kolejnym problemem. Czytając tą książkę przypuszczam, że każda kobieta w mniejszym lub większym stopniu będzie mogła utożsamić się z jedną z przyjaciółek, przez co czytaną historię można odnieść do własnych doświadczeń. W moim przypadku taką osobą jest Honorata, dlatego to właśnie jej historia najbardziej mnie poruszyła, ale również z Alicją sporo mnie łączy.

Książka w obrazowy i bardzo realistyczny sposób pokazuje codzienność życia wielu kobiet, które nie radzą sobie z szarą rzeczywistością, która je otacza. Pokazuje brak zrozumienia najbliższych oraz reakcję na próbę zmiany swojego życia. Autorka skupia się tutaj na relacjach pomiędzy występującymi bohaterami, zarówno relacjach rodzinnych, służbowych czy przyjacielskich.

Opisana historia mówi o wielu osobach, przez co niekiedy wydaje się chaotyczna i mi osobiście niekiedy myliły się bohaterki czy ich powiązania z innymi. Książka choć przedstawia niepopularne tematy napisana jest w fajnym stylu i lekkim językiem. Czyta się ją stosunkowo szybko i płynnie, znajdziemy tu sporo wątków mniej lub bardziej rozwiniętych, przez co mam lekki niedosyt, bo akurat te, które mnie najbardziej interesowały są mniej rozwinięte. Zakończenie zostawia nas w zawieszeniu i z wieloma pytaniami, ale jest też informacja o kolejnej części, w której mam nadzieję znaleźć odpowiedzi.

Książka jest dobrą i wartościową lekturą, czyta się ją szybko i można zaangażować się emocjonalnie w opisywane przez autorkę wydarzenia. Historia ma z wielkim potencjałem, który mam nadzieje się rozwinie w kolejnej książce kontynuującej perypetie koleżanek.