Wampir recenzja

Wojciech Chmielarz wyrobił sobie silną pozycję na firmamencie polskiego kryminału cyklem powieści o komisarzu Mortce. Ta książka otwiera serię kryminałów toczących się na w aglomeracji śląskiej, a ściślej biorąc w Gliwicach. Bohaterem powieści jest prywatny detektyw Dawid Wolski. Ten niedoszły prawnik jest typkiem, którego trudno polubić: kłamie, oszukuje swoich klientów, za bardzo lubi pieniądze, ucieka od dojrzałości w życiu prywatnym.

W tej książce Wolski, który zwykle zajmuje się sprawami rozwodowymi, dostaje poważniejsze zlecenie. Oto zostaje wynajęty przez Marię Polak, matkę Mateusza, nastolatka, który rzucił się z dachu. Prokuratura szybko umorzyła śledztwo, uznając, że Mateusz popełnił samobójstwo, ale matka w to nie wierzy. W trakcie śledztwa nasz detektyw parę razy dostaje po głowie, bo naraża się różnym osobom z gliwickiego półświatka, a i sam używa przemocy, w zasadzie nie odróżniając się od przestępców. Prawdę mówiąc, intryga kryminalna książki jest taka sobie, ale tło obyczajowe jest bardzo ciekawe. Dostajemy oto realistyczny opis półświatka górnośląskiego z handlem narkotykami i prostytucją i innymi przestępczymi działalnościami.

Chmielarz napisał powieść w konwencji amerykańskiego czarnego kryminału i muszę przyznać, że wyszło mu to całkiem nieźle, mimo że rzecz cała dzieje się w Gliwicach roku pańskiego 2015. Prawie wszystko jest, jak trzeba: po pierwsze brak jednoznacznie pozytywnego bohatera, bo wszystkie główne postacie są umoczone w ten lub inny sposób. Mamy bowiem sprzedajnego prywatnego detektywa, głupkowatego biznesmena i jego żonę, próżniaczkę i nimfomankę (femme fatale!), mamy złotą młodzież, traktującą seks instrumentalnie, amoralną i zepsutą. Całkiem to nieciekawy obrazek, ale dosyć realistycznie opisany.

Zwraca uwagę bardzo dobry styl książki, na przykład świetnie oddaje Chmielarz język współczesnej młodzieży – fajne wpisy na Facebooku!

Małe zastrzeżenie: trochę za bardzo akcja cała się ciągnie, brakowało mi większej dynamiki, niemniej ogólna ocena jest pozytywna.

Słuchałem audiobooka w dobrym wykonaniu Mariusza Znanieckiego.