Czarcie lustro recenzja

Każdy nosi jakiś emocjonalny bagaż, który uwiera i nie pozwala cieszyć się życiem. Każdy doznał mniejszych lub większych zranień, doświadczył porażek i upadków. Życie składa się nie tylko z chwil radości, ale i cierpienia. Trudno przejść przez nie bez porażek i błędów. Pogodzenie się z przeszłością to wyjątkowo trudne wyzwanie. Zdarzenia lat minionych wydają się tak ciągle obecne. Gdzieś w tle wybrzmiewają wspomnienia krzywd, które zatruwają codzienność. Przeszłość to prolog do dalszego życia. Zawsze jest "szczęście po rozpaczy, życie po śmierci, światło po ciemności".

Zaginiona przed laty Marta zostaje odnaleziona. Jest już nastolatką, ale ciągle czuje się jak małe, zagubione dziecko. Nie pamięta kim jest jej rodzina, kim ona była kiedyś. Powraca do domu w Warszawie i próbuje odzyskać swoje utracone życie. Pamięta tylko Mistrza, z którym spędziła ostatnie lata życia.

Intrygujący i dogłębnie przejmujący thriller z elementami symboliki z baśni Andersena "Królowa śniegu". Niezwykle klimatyczny, pełen napięcia i dramatycznych okoliczności. Poznajemy przeszłość bolesną i trudną, która wybrzmiewa po latach i rzuca cień na teraźniejszość.

Walka dobra ze złem i brutalne wkraczanie w świat doznań dorosłych, które burzą i niszczą beztroski świat. Życie owiane ułudą szczęścia zostaje nagle przerwane. Wkracza zło, a niewinne istoty doznają dotyku zepsucia. Kawałki czarciego lustra, bezmyślnie rozrzucone tkwią, odciskając na zawsze piętno. Ranią duszę i ciało, wyrządzając niewyobrażalne krzywdy. Zainfekowana niewinność przeraża. Maleńkie drobinki doskwierają i stają się zmorą. Doznana trauma zaburza rzeczywistość. To co złe zdaje się dobre.

Bohaterki zagubione w chaosie życiowych labiryntów. Skrywane przez lata fakty wynurzają się. Nieme słowa rozpaczy krzyczą. Samotna cisza upada w skalistą przepaść, ale w mroku tym skrzy się nadzieja. Winny powinien ponieść karę. Niepamięć niełatwych doświadczeń i związanych z nim uczuć jest pozorna. Gniew niesie ze sobą żądzę zemsty i chęć uwolnienia się od przeszłości.

Autorka mistrzowsko splata rozrzucone wątki w jedną, spójną całość, by doprowadzić do zaskakującego finału. Odsłania przed czytelnikiem skrywane sekrety. Urzeknie Was wciągająca fabuła, przesycona niepokojem, o dorastaniu w bólu, zagubieniu, poszukiwaniu własnej tożsamości i inicjacji w dorosłość.

Wokół łzy słabości i złość, która nigdy nie uleczy, tylko wprowadza w jeszcze większe poczucie winy.
Polecam bardzo!