Poranki na Miodowej recenzja

Jakie cechy musi mieć książka obyczajowa żeby mi się spodobała? Po pierwsze: przedstawiona fabuła musi być rzeczywista. Nie lubię bajek. Nie mam też nastu lat by szukać w książce mrzonek o miłości, które spaczają postrzeganie tego uczucia w realnym życiu. Książka obyczajowa to nie romans. Tu miłość nie musi grać pierwszych skrzypiec. Po drugie: uwielbiam retrospekcję i jej przeplatanie się z fabułą. Po trzecie: nikt nie powiedział, że książka obyczajowa musi być nudna. Uwielbiam gdy jest w niej ukryta jakaś tajemnica, bolesna prawda i w toku opowiadanej historii ją odkrywamy tak, jak płatki kwiatów po rozłożeniu odkrywają środek kwiatu. Te wszystkie cechy dobrej książki obyczajowej, na które ja zwracam uwagę, możecie znaleźć w „Porankach na Miodowej 1”.
To moje pierwsze spotkanie z autorką i nie ostatnie - już z wypiekami na twarzy czekam na dalsze losy bohaterów pierwszego tomu. Ta historia chwyciła mnie za serce i bardzo mi się spodobała. Ze słów od autorki znajdujących się na końcu książki, dowiedziałam się, że ta jest inna niż wcześniejsze - poważniejsza i wzruszająca. I tak dokładnie jest. Jeśli lubicie historie piękne, prawdziwe, bolesne, wzruszające i zmuszające do przemyślenia postępowania bohaterów - książka Wam się spodoba. Nie dzieje się w niej dużo. Fabuła jest spokojna i wyważona. Leniwie podążacie strona za stroną. I potrzeba jedynie wyobraźni. By móc dostrzec opisywane piękno i atmosferę leniwych, spokojnych poranków na ulicy Miodowej 1. Sama zapałałam miłością do tego miejsca
Dobrze by też było, by książka czegoś uczyła. Czego uczy ta? Nie wszystko w życiu jest takim, jakim to widzimy. Nie najtrudniejszym jest poznanie prawdy, a wybaczanie. „Od zrozumienia do przebaczenia daleka droga. Zrozumienie czyichś błędów jest jak nasionko. Jeśli je zasadzisz i będziesz odpowiednio pielęgnować, pewnego dnia wykiełkuje, zakwitnie, a wreszcie wyda owoc. Owoc przebaczenia”.
A Ty? Udało Ci się zebrać własne owoce przebaczenia? Być może w Twoim życiu jest ktoś, kto chce Ci dać nasionko. Czy je zasadzisz?
Cieszę się, że swoją przygodę z twórczością @joannaszaranska zaczynam od tej historii.