Silla recenzja

Zorza umiera a pomóc jej może samotnie wyruszający w podróż jedenastolatek po magicznej i niebezpiecznej krainie. ,,Silla" to pierwsza część serii dla dzieci oparta na konwencji powieści drogi i klasycznej walki dobra ze złem. Ludzie i zwierzęta długo żyli razem w harmonii i symbiozie, ale czyhające zło i pogarszające się warunki egzystencjonalne, sprawiły, że nastąpił rozłam. Wielu postanowiło wykorzystać też tę okazję na swoją korzyść.

Karolina Lewestam oddała w ręce czytelników dynamiczną historię z wartką fabułą, sekretami i ciekawymi zwrotami akcji, przy której nie ma szansy na nudę. Motywy są bardzo dobrze znane, ale jest to dobrze napisana powieść z pięknymi ilustracjami, która zaciekawi młodszych czytelników.

Na kartach ,,Silly" występuje wielu różnorodnych i niejednoznacznych bohaterów. Sympatie wzbudzają zarówno puchate postacie zwierzęce, jak i ludzie. Ari na swojej drodze spotyka przychylne mu istoty, jak i te chcące go powstrzymać. Świat stworzony przez Karolinę Lewestam nie jest czarno-biały. Ma odcienie szarości, które nadają tej książce poważniejszego tonu. Zwierzęta są równoprawnymi bohaterami tej książki. Za sprawą uosobienia autorka nadała im ciekawych osobowości.

Autorka jest bardzo samoświadoma, jakie zarzuty często padają pod kątem tego typu powieści i świetnie rezygnuje z pewnych uproszczeń schematów gatunkowych. Jednocześnie dalej jest to książka kierowana do dzieci, więc trudno nie odnieść wrażenia, że głównemu bohaterowi wszystko łatwo przychodzi, ale nie brakuje w tej historii także poświęceń. Wraz z bohaterami przeżywa się wachlarz emocji.

W powieści Karoliny Lewestam niepokojący klimat i mrok przeplata się z nadzieją. Autorka zadbała również o światotwórstwo tworząc wokół świata Silly własną mitologię i wierzenia. Podejście mieszkańców do życia różni się w zależności od tego, na jakim terenie mieszkają.

Warto zwrócić uwagę na język, ponieważ autorka nie tylko za pomocą słów snuje przed czytelnikiem piękne krajobrazy, mrożące krew w żyłach metafory, ale także wykorzystuje go do scharakteryzowania grup bohaterów. Ujawnia się to poprzez ich styl wypowiedzi. To w warstwie językowej ukryty jest humor w postaci komizmu słownego. W książce pt. ,,Silla" występuje narracja trzecioosobowa.

Nie mogę nie wspomnieć o cudownych ilustracjach Mariusza Andryszczaka, które odzwierciedlają konkretne sceny z książki. Przy okazji wzbogacają powieść. Świetny dobór palety kolorów, która tylko podsyca już baśniowy klimat,

,,Silla" Karoliny Lewestam to bardzo dobry początek serii oraz przepiękna i wciągająca historia z morałem dla młodszych i starszych czytelników.