Silla

Magiczna opowieść o przyjaźni, współpracy, zaufaniu, a wszystko to w mroźnej krainie z dwoma księżycami, gdzie ludzie i zwierzęta żyją w zgodzie. Do czasu...

Czy dorastający chłopiec zdoła uratować zwierzęta i ludzi? Jakie przygody go czekają? Jakie tajemnice pozna? Czy szokujące odkrycia sprawią, że długa, a zarazem niebezpieczna podróż okaże się daremna? Kim lub czym w ogóle jest Silla?

"Sillę" czytałam z ogromnym zainteresowaniem. Ciekawe przygody i liczni bohaterowie sprawiali, że podczas lektury nie dało się nudzić. Towarzyszący mi pięciolatek słuchał w skupieniu i upominał się o kolejne rozdziały.

Ta opowieść jest niczym najpiękniejsza legenda! Bardzo przypomina mi mądre opowieści jakie wychodzą w Wydawnictwie Literackim. Aż nie wierzę jak bardzo mnie pochłonęła. Ogólnie to trochę smutna opowieść, z uwzględnieniem tych chwil, kiedy postacie były szczęśliwe. Musicie wiedzieć, że w tej książce bohaterzy żyją w zgodzie ze sobą. Zdarzają im się małe spory, ale tylko dlatego, by druga osoba zobaczyła co jest dla nich najważniejsze. Tutaj zwierzęta ludzi rozumieją i potrafią sobie pomagać. Mieszkają w mroźnej krainie, gdzie wszystko pokrywa śnieg albo lód. Ostatnio jednak jest u nich coraz gorzej. Jedenastoletni chłopiec wspomina tutaj swojego tatę, który zginą prawdopodobnie pochłonięty przez wodnego potwora. Był najlepszym poławiaczem ryb, gdzie w tym wszystkim pomagały mu też zwierzęta wodne. Ryby stanowiły ich podstawowe pożywienie. Niestety od tego wypadku wszystko zniknęło. Ludzie żywią się już tylko jajkami, a ptaki coraz bardziej są wrogo do nich nastawieni. Również na dworze robi się smutniej i mroźniej. Ziemia nie potrafi wydać plonów, gdyż minusowa temperatura na to nie pozwala. Mieszkańcy idą zatem na krótkie spotkanie z Zorzą polarną, która zawsze przepowiadała im przyszłość. Tym razem jednak miała same złe wieści. Jeden mędrzec przetłumaczył jej prośbę, po czym zniknęła. Wychodziło na to, że umierała. Wybrała jednak z pośród wszystkich mieszkańców jednego, którego imię tylko on usłyszał. Miał wyruszyć bardzo daleko, za najdalszą górą, by móc ich wszystkich...

Opowieści świata zorzy

Odwieczną harmonia została naruszona. Jedyna nadzieją na ocalenie świata zorzy jest całkiem zwyczajny chłopiec.

Ari wyrusza samotnie ku swemu przeznaczeniu.
Mroźna kraina, gdzie są aż dwa księżyca, a ludzie i zwierzęta żyją w przyjaźni. To tutaj na miejsce ta historia pełna niesamowitych zjawisk i przygód.

To miejsce jest naprawdę piękne, a przynajmniej było, bo nagle zaczynają dziać się dziwne i niepokojące rzeczy. Robi się coraz zimniej, śnieżne krowy lnieją, brakuje ryb w morzu, a w lodzie kryje się zło. Co się dzieje i jak to powstrzymać?

Młody Arii ma przed sobą wielka podróż pełną tajemnic, nowych przyjaciół i niebezpieczeństw. Ale to wszystko to część jego przeznaczenia. Coś co odmieni losy jego i krainy.

Fascynująca, barwną, pełna ciekawych przygód historia.

Już dawno nie czytałam tak skomplikowanej historii.

W mroźnej krainie zaczynają się dziać niepokojące rzeczy. Jest coraz zimniej, brakuje ryb, śnieżne krowy linieją, a Zorza znika. Jedenastoletni Ari wyrusza w niebezpieczną podróż, by dowiedzieć się co się dzieje. Po drodze spotyka go wiele przygód i poznaje wielu nowych przyjaciół. Czy Ari wypełni misję? Czy dowie się co się dzieje z Zorzą? Jakie przygody na niego czekają?

Silla to pierwszy tom opowieści świata zorzy i opis tej książki niesamowicie mnie intrygował. Byłam ciekawa jakie trudności postawi autorka przed małym chłopcem. Motyw wędrówki był tutaj głównym punktem, wyprawa Ariego w kierunku Zorzy, to wokół tego kręci się cała historia. Ari jako że podróżuje sam, ewentualnie z napotkanymi postaciami, które są wobec niego życzyliwe, to jest łatwym celem by go zaatakować. Dlatego pojawia się tutaj wiele niebezpiecznych sytuacji w których młodzieniec musi zachować zimną krew i mam wrażenie ze podczas tej wędrówki musi dojrzeć.

Wiecie to mogło być świetne, niestety było tylko dobre. Mnogość postaci przyprawiała mnie o ból głowy, te trudne, podobne do siebie imiona przewijały się przez całą książkę i chyba do teraz do końca nie wiem kto jest kim. Brakowało mi też płynności czytania, autorka ma specyficzny styl pisania, też nie pomagały nazwy własne, które wybijały mnie z rytmu. Silla to książka, której zdecydowanie nie czytałabym dziecku, ewentualnie podrzuciłabym ją nastolatkowi. Im mł...

Cudowna, porywająca, zapierająca dech w piersiach… mogłabym tak długo, ponieważ Silla zrobiła na mnie ogromne wrażenie.

Gdy jedenastoletni Ari wyrusza by uratować Zorzę nie ma pojęcia jakie wyzwania postawi przed nim los, nie wie jakie niebezpieczeństwa będą na niego czyhać, ani gdzie właściwie powinien się udać. Z czasem okażę się, że podróż, która go czeka nie prowadzić będzie jedynie w głąb śnieżnych pustkowi ale również w głąb jego duszy.

Silla to niezwykła opowieść o strachu i odwadze, przyjaźni i zdradzie, o sile i słabości, o dwoistości emocji i natury tak ludzi jak i zwierząt. Warstwa po warstwie odsłania splątane nici połączonych ze sobą losów. Ari jak przystało na głównego bohatera ma do pokonania niejedną przeszkodę i choć w drogę wyruszył samotnie z czasem okazuje się, że na każdym kroku towarzyszy mu ktoś życzliwy, gotów wesprzeć go silnym ramieniem i ogrzać ciepłem swojego futra. Czytając taką książkę naprawdę nie trudno uwierzyć w moc przyjaźni!

Wrażenia z czytania mam tylko pozytywne, bardzo podobało mi się, że część bohaterów stanowią rozumne zwierzęta, czasem zdecydowanie inteligentniejsze niż ludzi :D ale też fakt, że Karolina Lewestam dała szansę na nowy początek również czarnym charakterom. Jestem zaskoczona, że książkę o tak mroźnych klimatach może przepełniać tyle ciepła i zrozumienia. Mimo, że ta opowieść niejednokrotnie porusza trudne tematy, wszystko po...

Karolina Lewestam oddała w ręce czytelników dynamiczną historię z wartką fabułą, sekretami i ciekawymi zwrotami akcji, przy której nie ma szansy na nudę. Motywy są bardzo dobrze znane, ale jest to dobrze napisana powieść z pięknymi ilustracjami, która zaciekawi młodszych czytelników.
Autorka jest bardzo samoświadoma, jakie zarzuty często padają pod kątem tego typu powieści i świetnie rezygnuje z pewnych uproszczeń schematów gatunkowych. Jednocześnie dalej jest to książka kierowana do dzieci, więc trudno nie odnieść wrażenia, że głównemu bohaterowi wszystko łatwo przychodzi, ale nie brakuje w tej historii także poświęceń. Wraz z bohaterami przeżywa się wachlarz emocji.

W powieści Karoliny Lewestam niepokojący klimat i mrok przeplata się z nadzieją. Autorka zadbała również o światotwórstwo tworząc wokół świata Silly własną mitologię i wierzenia.
Nie mogę nie wspomnieć o cudownych ilustracjach Mariusza Andryszczaka, które odzwierciedlają konkretne sceny z książki. Świetny dobór palety kolorów tylko podsyca już baśniowy klimat,

Opowieści Świata Zorzy Karoliny Lewestam przenoszą nas do mroźnej krainy pełnej niezwykłych stworzeń, krainy w której ludzie bez problemu porozumiewają się ze zwierzętami.
Pierwsza z cyklu Silla opowiada o młodym chłopcu Arim, który postanawia ratować Zorzę Polarną. Żyje on w trudnych warunkach, a zorza jest czymś co daje nadzieję. Decyduje się więc na długą wędrówkę, w której to spotyka przedziwne stworzenia, nigdy nie wiadomo, czy będą one przyjaciółmi czy też wrogami. Bardzo baśniowa, mroźnie tajemnicza i wzruszająca. Co też Ari znajdzie w drodze do Zorzy Polarnej dowiesz się czytając tę książkę.
Książka jest opatrzona pięknymi artystycznymi ilustracjami. Myślę, że będzie idealna dla dzieci w wieku 9-13 lat.