Córka powietrza recenzja

„𝑇𝑟𝑢𝑑𝑛𝑜 𝑏𝑜𝑤𝑖𝑒𝑚 𝑏𝑦𝑐́ ‘𝑐𝑜́𝑟𝑘𝑎̨ 𝑝𝑜𝑤𝑖𝑒𝑡𝑟𝑧𝑎’ 𝑤 𝑡𝑤𝑎𝑟𝑑𝑒𝑗, 𝑙𝑢𝑑𝑧𝑘𝑖𝑒𝑗 𝑟𝑧𝑒𝑐𝑧𝑦𝑤𝑖𝑠𝑡𝑜𝑠́𝑐𝑖.”

Ava jest młodą pisarką odnoszącą sukcesy. Jej powieści fantasy cieszą się niesłabnącym zainteresowaniem czytelników, jednak od pewnego czasu Ava odczuwa niemoc twórczą. Sądzi, iż bliskość natury pozwoli jej wrócić na twórcze ścieżki. Wyjeżdża do Puszczy Zielonej, aby zająć się domem rodziców pod ich nieobecność. Otaczająca Avę cisza i zieleń są urzekające, jednak wcale nie pomagają w odnalezieniu zagubionej weny.

Spokój okazuje się tylko pozorny, bowiem główną bohaterkę czeka wiele niespodzianek. Poznaje ciekawego sąsiada, od nieznanego nadawcy otrzymuje kamienną rzeźbę bogini Sylfidy, a jej oczom ukazuje jej się niesamowicie piękna ważka.

Czy natchnienie powróci do Avy? Jakie tajemnice skrywa dom jej rodziców? Dlaczego najbliżsi członkowie rodziny zachowują się irracjonalnie?

Intrygujące sny oraz wrodzona ciekawość skłaniają Avę do poszukiwania odpowiedzi na dręczące ją pytania.

„Córka powietrza” to powieść przepełniona magią i emocjami. Autorce udało się zawrzeć w książce wiele istotnych kwestii społecznych. Opowieść jest płynna i przyjemna w odbiorze, a z każdą przeczytaną stroną coraz bardziej zaskakuje, przez co nie można się od niej oderwać.

Świetnym zabiegiem okazało się połączenie dwóch płaszczyzn czasowych – przeszłości i teraźniejszości, dwóch opowieści, które w pewnym momencie zaczynają się subtelnie łączyć tworząc ostatecznie zadziwiającą całość, o której nie sposób zapomnieć.

Ta piękna, eteryczna powieść, zabiera czytelnika do magicznego świata córki powietrza. Jest to opowieść o niemocy twórczej i nowych możliwościach, o więzi z matką naturą i harmonii ze światem. Powieść o mistycznych mocach, ulotności chwil, o ludzkiej ignorancji i braku zrozumienia, o nieprzeciętnie silnej przyjaźni i tajemnicach rodzinnych.

Dorota Gąsiorowska to malarka słów. Tworzy w wyobraźni czytelnika wyjątkowe, głęboko zapadające w pamięć obrazy, które stają się jeszcze intensywniejsze dzięki świetnie oddanym emocjom i relacjom międzyludzkim.

Powieść jest przesycona barwami, zapachami, wspomnieniami, a dziwne, nadprzyrodzone zjawiska, sny i intuicja stanowią nieodzowne przyjaciółki Avy. Z tej książki dowiadujemy się, że pewne historie, żeby wybrzmiały do końca i mogły zostać opowiedziane, potrzebują czasu, a przeszłości nie można ot tak wymazać, gdyż ona zawsze ma znaczenie i wpływ na to co teraz.

Polecam Wam tę chwytającą za serce, delikatną powieść, która zabierze Was do lasu Huelgoat i dzięki której razem z Avą ujrzycie wyjątkową ważkę - symbol zmian.

Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję Wydawnictwo Znak Znak Literanova

Link do FB:
https://www.facebook.com/aniasztukaczytania/
Zapraszam:)