Co za ohyda! Po mrocznej stronie nauki recenzja

Uwielbiam tematy związane z nauką, w szczególności z dziedzin biologicznych i okołomedycznych. W związku z tym, często sięgam po książki popularnonaukowe. "Co za ohyda!" poleciła mi dobra koleżanka, która podobnie jak ja lubuje się w takich tematach. Nie powiem, że nie, trafiła z tą polecajką idealnie.
Książka jest podzielona na sześć części, skupiających się na podobnej tematyce. Pani Engelhaupt, jak sama przyznała we wstępie, zgromadziła po prostu artykuły, które wcześniej pisała na blogu, wzbogacając je o dodatkowe aktualizacje, jeżeli takie się pojawiły. Poszczególne części skrywają więc w sobie na swój sposób ohydne ciekawostki ze świata nauki. Pierwsza z nich, zatytułowana "Głód makabry" skupia się przede wszystkim na zwłokach, tym co się dzieje z ciałem po śmierci, a także zahacza nieco o kryminalistykę. Kolejna, czyli "Ale wstrętne!", to zbiorowisko różnych artykułów o robactwie. Pojawiają się tu między innymi jadalne robaki, budzące postrach czerwie. Ponadto możemy poznać, którą spośród wydzielin najbardziej upodobały sobie muchy plujki. Część trzecia - "Na pohybel wszelkim tabu", jak można się domyślić, skupia się na tym, o czym się nie mówi. Znajdziemy tu kontrowersje etyczne w medycynie, historię odkrycia łechtaczki, która do niedawna nie była nawet uwzględniania w atlasach anatomicznych, tematy menstruacji, kanibalizmu czy nekrofilii (głównie wśród wron). Potem czeka nas podróż przez "Małe paskudztwa", gdzie poznamy nieco bliżej roztocza, karaluchy czy robaczki chętne do zamieszkania w naszym ciele. Zaraz po tej części natrafiamy na "Ohydne ciało" i jego zbiorowisko ciekawostek dotyczących przede wszystkim wydzielin ludzkich. Książka zwieńczona jest przez "Tajemnice umysłu", gdzie poruszane są tematy związane z psychiką - poznajemy charakter psychopatów, możemy dowiedzieć się o chorobie, która wpaja nam do głowy, że mamy w ciele poukrywane różne owady, a także dlaczego nakłuwanie laleczki voodoo może nam sprawiać przyjemność.
To tak naprawdę część rzeczy które znajdują się w tej książce. Ja osobiście pokochałam ją za ten obrzydliwy, naukowy humor, który uwielbiam u m.in. Adama Kaya. W sumie książki tego autora mają podobny charakter do "Co za ohyda!". Wiadomo, nie każdemu przypadnie ona do gustu, zarówno przez tematykę, jak i humor, jednak jeżeli nie macie obiekcji do czytania o obrzydliwościach, ciekawią was te tematy i lubicie głupie, ohydne żarciki, to bardzo zachęcam do sprawdzenia tej książki, bo ja bawiłam się przy niej świetnie.