Nieodwracalnie recenzja

Czytanie książek Bartosza Szczygielskiego sporo mnie kosztuje. Cały problem polega na tym, że ja naprawdę lubię jego twórczość, cenię to, jak potrafi pisać o wnętrzu człowieka, podziwiam za nieszablonowe rozwiązania. A jednak po prostu mnie wkurza tymi zakończeniami, które totalnie psują mi wrażenia z lektury. Zrobił to już tyle razy, że powinnam się przyzwyczaić, ale nie jestem w stanie tego zrozumieć.

"Nieodwracalnie" to thriller wyjątkowy pod wieloma względami. Na początku byłam przekonana, że będzie to powieść przede wszystkim emocjonalna, a ogrom uczuć może nawet mnie przerośnie. To był jednak tylko moment, wprowadzenie, po którym rozpoczęła się gra. Autor postanowił postawić na kryminalną intrygę, a przez to ten obiecujący początek szybko przepadł w gąszczu szokujących wydarzeń.

Uwielbiam akcję osadzoną w małych miasteczkach, jednak tutaj brakowało mi trochę klimatu przez to, że akcja koncetrowała się jedynie wokół tych najbardziej zamożnych mieszkańców. Dzięki temu możliwy był za to troszkę inny niż zazwyczaj powrót do przeszłości bohaterów. To fascynujące i nieco przerażające, że wspomnienia kilku osób mogą się tak bardzo różnić, a z drugiej strony to przecież oczywiste - każdy ma swój tunel, przez który widzi to, na czym koncentruje uwagę.

Zakończenie jest dla mnie totalnym absurdem, więc nie będę się do niego nawet odnosić, nie chcę też brać go pod uwagę w ocenie tej powieści. Nie da się czytać jej bez emocji, bez stawiania się na miejscu bohaterów i zastanawiania się, czy bylibyśmy w stanie postąpić podobnie. A co także istotne ich zachowanie wywołuje raczej niesmak niż podziw. Tylko czy mamy pewność, że nasze byłoby inne, skoro nie przeżyliśmy tego, co oni? Chętnie widzimy się jako lepsi czy szlachetniejsi, a przecież tyle o sobie wiemy, ile nas sprawdzono.

"Nieodwracalnie" to bardzo wymowny tytuł, którego znaczenie będziemy podczas lektury wielokrotnie weryfikować. Bartosz Szczygielski w brawurowym stylu pokazuje nam, że na przeszłość nie mamy żadnego wpływu, choć czasami tak bardzo chcielibyśmy zrobić wszystko inaczej w nadziei, że uda nam się zmienić bieg wydarzeń, egoistycznie wierząc, że miały one związek z nami. To opowieść o szukaniu prawdy, której chyba jednak wcale nie chcemy poznać.

Moje 8/10.