Dziewczyna, która czytała w metrze recenzja

Zainteresowała mnie okładka książki, dziewczyna wyglądająca znad okładki książki. Jednak historia, którą przeczytałam, nie porwała mnie, była bezbarwna. Próbowałam doszukać się w tej powieści jakichś plusów.

Julietta jest młodą kobietą, której w dzieciństwie wpojono, że powinna się poruszać w obszarze bezpiecznym i znanym. Skończyła szkoły, znajdując się w pobliżu miejsca zamieszkania, po Babci dostała mieszkanie. Teraz ma stałą, ale nudną pracę, do której dojeżdża codziennie metrem. Kiedyś pomagała Dziadkowi, który prowadził księgarnię. Kiedyś dużo czytała, stąd dobra znajomość literatury. Dlaczego teraz nie czyta? Codziennie rano wsiada, chyba do tego samego wagony, obserwuje czytających ludzi i snuje o nich opowieści. Pewnego razu nagle wysiada dwie stacje wcześniej i zamierza dalej iść pieszo. Pierwsze przełamanie rutyny w jej życiu świadczy także o niej. Przez przypadek trafia do jakiegoś zaułku, gdzie spotyka dziewczynkę niosącą książki o imieniu Zaide. Prowadzi Juliettę do magazynu pełnego książek, którym zarządza jej ojciec Soliman. Soliman uważa, że nie musi wychodzić do świata, gdyż cały świat może poznać wyłącznie dzięki książkom. Poznaje też ludzi, którzy roznoszą książki, zostawiając je w różnych miejscach w mieście i podsuwając je nieznanym ludziom. Ciekawe, że mimo ciągłego rozdawania książek, te pomieszczenia są ich pełne, czyli są ludzie, którzy pragną się pozbyć książek. Zaczyna znów czytać książki i sprawia jej to radość. Czy po tym spotkaniu Julietta wróci do swej codzienności? Może jednak zmieni swoje życie, ale jaką drogę wybierze, życie Solimana, życie ludzi, którzy roznoszą książki, a może znajdzie inną drogę?

Plusem tej książki jest ukazanie, że często postępuje według schematów, które gdzieś zostały nam zapisane w dzieciństwie i nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy. Natomiast sposób przedstawienia tej historii jest nudny i naiwny. Niestety nie potrafię uwierzyć, ze książka wybrana przypadkowo i dana obcej osobie może zmienić czyjeś życie. Zresztą życie bohaterki nie zmieniły przeczytane książki, tylko ludzie, których spotkała. Drażnił mnie język tej powieści, niektóre zdania nadmiernie rozbudowane, a także wręcz flegmatyczna akcja. Drażniła mnie naiwność głównej bohaterki, jakby była małą dziewczynką, a nie dojrzałą kobietą. Zupełnie nie rozumiem zestawu książek na końcu książki. Część z tych książek znam i nie wyobrażam sobie, aby mogły zmienić czyjeś życie. Ja bym to zestawienie nazwała: „Dla każdego coś miłego, znane powieści z różnych gatunków.”

Mnie książka rozczarowała, ale każdy szuka czego innego w czytanych książkach.