Dopuszczalne straty recenzja

Przedstawia w tej książce Irwin Shaw historię 65-letniego nowojorczyka, Rogera Damona, właściciela małej oficyny wydawniczej. Roger prowadzi spokojne i wygodne życie u boku młodszej, żony, ma też kilku bliskich przyjaciół. Tę idyllę burzy dziwny nocny telefon z pogróżkami, Roger zupełnie się nie orientuje, o co chodzi. Ale po telefonie zaczyna robić sobie rachunek własnego życia, wspomina młode lata, stare przyjaźnie i miłości, szuka wrogów, osoby, które skrzywdził, które mają motyw, żeby go nienawidzić i się zemścić. W szczególności przypomina sobie Roger kobiety, z którymi się przespał i te, którym odmówił; oba te typy kobiet mają powody do zemsty. Udaje się też bohater książki w sentymentalną podróż na groby rodziców i do miasta, w którym się wychował, gdzie odnawia starą przyjaźń ze szkoły średniej.

Tak naprawdę to książka o bilansie naszego życia, zadaje Shaw ważne pytanie: czy jesteśmy w stanie popatrzeć na nasze życie z godnością, bez wstydu. Uświadamia też, to co naprawdę ważne w naszym życiu: rodzina, miłość, przyjaźń.

Jest to też książka o miłości do książek, o tym jak są ważne w naszym życiu, nieprzypadkowo bohaterem jest wydawca. I Damon i jego przyjaciele bardzo intymnie obcują z literaturą: recytują wiersze, gdy na pokładzie okrętu w czasie wojny w każdej chwili grozi im atak torpedy. Poza tym nasz bohater w chwili kryzysu kupuje całe naręcze książek, ciekawe to tytuły.

Trochę psują wrażenie rozdziały końcowe, za dużo tam snów Rogera i jego majaczeń, mógł szanowny autor rozegrać rzecz całą bardziej dynamicznie. Przy okazji dowiadujemy się o stanie amerykańskiej służby zdrowia, nie są oni wcale tacy świetni, jak myślimy... A samo zakończenie mnie nieco rozczarowało, odbiega poziomem od początku książki, ale i tak to dobra, na poziomie, literatura

Lubię, jak Shaw prowadzi narrację, spokojnie, niespiesznie, to taka solidna, realistyczna w gruncie rzeczy XIX-wieczna proza bez udziwnień i eksperymentów. Bardzo dobra literatura popularna.

Słuchałem audiobooka w dobrym wykonaniu Piotra Olędzkiego.