Co, jeśli... recenzja

O amerykańskiej pisarce, Rebecce Donovan słyszałam dużo dobrego, a to za sprawą bestsellerowej serii jej autorstwa „Oddechy”, która zdobyła uznanie wielu czytelników. Niestety sama nie miałam jeszcze okazji po nią sięgnąć, dlatego gdy nadarzyła się możliwość zapoznania z jej najnowszą powieścią „Co, jeśli…”, nie wahałam się ani chwili. Czy spełniła moje oczekiwania?
Cal Logan nigdy nie pogodził się ze stratą swojej przyjaciółki z dzieciństwa, która bez słowa wyjaśnienia zerwała ich znajomość. Gdy niespodziewanie spotyka ją w kawiarni, postanawia dowiedzieć się, co jej się przydarzyło. Tylko, że osoba, która wygląda dokładnie jak Nicole Bentley wcale nie przypomina tej cichej, nieśmiałej dziewczyny, którą zapamiętał. Nyelle jest spontaniczna i pełna zwariowanych pomysłów. Zafascynowany nią Cal postanawia ją bliżej poznać, mając nadzieję, że uda mu się wreszcie odkryć tajemnice z przeszłości…
„Co, jeśli…” Rebecci Donovan to tytuł, który już dawno przykuł moją uwagę; zarys fabuły wydał mi się bardzo obiecujący i nie mogłam się doczekać, kiedy książka wpadnie w moje ręce. Niestety nie mogę powiedzieć, że spełniła ona moje oczekiwania. Pozycja ta sama w sobie miała dużo potencjału, ale zdecydowanie nie został on w pełni wykorzystany. Podobały mi się liczne retrospekcje, bo dzięki nim historia była bardziej barwna i intrygująca, ale to nie wystarczyło, żebym mogła w pełni cieszyć się lekturą. Nie potrafiłam utożsamić się z bohaterami, którzy nie wzbudzili mojej sympatii. Cal był płaską, jednowymiarową postacią i narracja z jego punktu widzenia nie była zbyt interesująca, dlatego często odkładałam książkę. Nyelle wypadła trochę lepiej, ale z czasem jej przesadna tajemniczość i dwuznaczne sugestie stały się po prostu nużące. Lubię nietuzinkowe bohaterki, ale kreując takie ekscentryczne postacie trzeba uważać, żeby nie popaść w przesadę. A autorce niestety nie udało się tego uniknąć.