A niebo błękitne nade mną recenzja

Kiedy zobaczyłam tytuł tej książki po raz pierwszy, na myśl przyszły mi moje kochane Bieszczady, ich spokój nie niepowtarzalna atmosfera. Co prawda, Bieszczad w tej książce nie znalazłam, ale atmosferę- jak najbardziej. Jest las, jest dzika zwierzyna, cisza i refleksyjny nastrój. Są wspomnienia, które siedzą gdzieś tam, głęboko, czekając tylko na moment, by wypłynąć na wierzch.

"A niebo błękitne nade mną" to książka pełna niezwykłych wspomnień i refleksji, które poruszyły mnie do głębi. Czytając tę książkę, miałam wrażenie, że czytam wspomnienia głównego bohatera filmu "Born to be wild", rewelacyjnego zresztą. Książka zawiera w sobie tyle samo trudnych emocji, co wyciszenia, spokoju i refleksji. Każda chwila z tą książką była dla mnie podróżą, doświadczeniem, które pozwoliło mi lepiej poznać samą siebie, z wszystkim, co jest w środku. To naprawdę cenne uczucie.

Dzikie zwierzęta, leśna głusza, dobre trunki.. to chyba najlepsza sceneria do wspomnień. W książce czytamy wiele opisów otaczającej rzeczywistości, co jednych może przyciągać , innych odpychać. Jest ich tam sporo. Podobnie, kontrowersyjny może być humor. Ostry, chwilami wręcz grubiański. Mnie odpowiadał, bo idealnie wpisał się w surową scenerię lasu. Tak czy siak, jestem świadoma, że książka ta może mieć tylu zwolenników, co przeciwników- i jak najbardziej to rozumiem.

Urzekła mnie okładka. Uwielbiam tematy leśne, górskie, przyrodnicze, dlatego ten tytuł sprawił, że związałam z nim spore nadzieje. I miałam rację, bo książka rzeczywiście jest warta polecenia. Poruszyła mnie, wywołała jakieś głębsze refleksje, a tego właśnie szukam w książkach. Być może za jakiś czas zapomnę o niej, ale z pewnością kiedyś do niej wrócę, by poczuć ten niesamowity klimat leśnej ciszy. Aż zatęskniłam w Bieszczady!

Reasumując- czy poleciłabym tą książkę komukolwiek? Tak. Czy jestem pewna, że się spodoba? Nie. Z całym przekonaniem mogę jednak powiedzieć, że na mnie zrobiła spore wrażenie.